هوش مصنوعی: مردم گفتند، ای نصوحان، دیگر بس است، این چیزها را گفتید. اگر در این ده نفر کسی باشد، کافی است.

هوش مصنوعی: خداوند قفل‌هایی بر دل‌های ما گذاشته است و هیچ کس نمی‌داند که این قفل‌ها بر خالق پیشی گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: نقش ما به دست آن هنرمند ایجاد شد و او دیگر نمی‌تواند همانطور بازآفرینی کند و این موضوع را در مکالمه‌ای با او مطرح کردم.

هوش مصنوعی: اگر سنگ را به مدت صد سال هم بگویی که تبدیل به جواهر می‌شود، باز هم تغییر نمی‌کند. و اگر چیزی کهنه را هم به مدت صد سال بگویی که نو است، در واقعیت همان کهنه باقی می‌ماند. در واقع، این بیت به این معناست که تغییر ماهیت و کیفیت یک چیز، صرفاً با گفتن و صحبت کردن درباره‌اش ممکن نیست و نیاز به واقعیات و شرایط دارد.

هوش مصنوعی: خاک انگار ویژگی‌های آب را به خود می‌گیرد و آب نیز به نوعی شبیه عسل یا شیر می‌شود.

هوش مصنوعی: خداوند، آسمان‌ها و ستاره‌ها را خلق کرده و همچنین خالق زمین، آب و موجودات زنده بر روی آن نیز هست.

هوش مصنوعی: زمان آسمان را با زیبایی و صفا آذین کرده، اما آب و گل را با رنگی تیره و ظاهری ناخوشایند درآورده است.

هوش مصنوعی: کی می‌تواند آسمان را دردی تحمل کند؟ کی می‌تواند از آب و گل، پاکی و خلوص به دست آورد؟

هوش مصنوعی: هر کس در زندگی‌اش راه و مسیری دارد و زمان آن مشخص نیست که چه زمانی به هدفش می‌رسد. مانند این که نمی‌دانیم چه زمانی به دستاورد یا تغییر مهمی خواهیم رسید.