نسخ عربی با نسک فارسی به معنی کتاب مانسته هستند . در مورد ابراهیم که درود بر او باد دو چیز در قران به فارسی آمده است یکی نیایش او را نسک خوانده است و دیگری اینکه پدرش را آزر خوانده است قران .

وحی به فارسی وخش است و پیامبر وخشور

از افزودن سو به درون و برون می شود لغت های جدید ساخت مثلا درونسو معنی ضمیر و نهان می دهد . برونسو را می شود برای exterior گذاشت . وارونسو و بالاسو را هم داریم سرسو یعنی بسمت بالا و پاسو یعنی بسمت پا را هم داریم .

غنج به معنی ناز همین اکنون در لری به کار می رود

پیچانی گویا به معنی ستیهندگی و کشمکش کنندگی امده است که در فرهنگ ها نمی بینم ولی به لری ما به آدم کشمکش کننده جردار می گوییم یعنی از واژه جر به معنی پیچیدن یعنی به لری کشمکش کنندگی همان پیچانی است .

نطق آب و نطق خاک و نطق گل
هست محسوس حواس اهل دل
اشاره داره به آیه 74 سوره بقره
و ان منها لما یهبط من ...

فلسفی مر دیو را منکر شود
در همان دم سخرهٔ دیوی بود
لائوتزو می گوید: دست از اندیشیدن بردار تا مشکلاتت برطرف شود. (Stop thinking and end your problems) مولوی در اینجا به تفکر در باب مسائلی که ورای اندیشه اند، تاخته است و فیلسوف را در دایره ی اندیشه ی بی نتیجه غوطه ور می پندارد.

گر ندیدی دیو را خود را ببین        بی جنون نبود کبودی بر جبین

ظاهرا درطب گذشته آخرین مداوا در هر بیماری داغ نهادن بود. در درمان جنون نیزداغ نهادن بر پیشانی نوعی  شوک درمانی بوده است  مضافا اینکه فرد دیوانه را نشان دار هم می کرده است .

در خرمن صد زاهد عاقل زند آتش        این داغ که ما بر دل دیوانه نهادیم(حافظ)

شاید در اینجا مولوی کنایه ای به برخی زهاد وعباد یا دین فروشان که جای مهر برپیشانی داشته اند دارد که می گوید توکه منکر دیو هستی خودت راببین که داغ دیوانگی برجبین داری

کاتب وحی به جای این که در کنار حضرت رسول خود را مستغرق دریای وجود ایشان کند برای خودش دچار توهم شد چون هنوز منیّت داشت پس سقوط کرد 

بعداز آن هم به خاطر ناموسی که داشت عذرخواهی نکرد و برنگشت 

مرگ پیش از مرگ امن است ای فتی 

این چنین فرمود ما را مصطفی 

غیر مردن هیچ فرهنگی دگر

در نگیرد با خدای ای حیله گر