مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » ماده تاریخ » شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دریغا ز حاجی محمدعلی</p></div>
<div class="m2"><p>ثمین گوهر درج مجد و علا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>که ناگاه از کین بخاکش فکند</p></div>
<div class="m2"><p>سپهر جفا پیشه چون نقش پا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>بر اوج فلک یافت روحش مقام</p></div>
<div class="m2"><p>تن او بزیر زمین کرد جا</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>غرض چون بسرعت ازین گلستان</p></div>
<div class="m2"><p>روان شد بآئین باد صبا</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>رقم کرد مشتاق تاریخ او</p></div>
<div class="m2"><p>چنان باد جایش ز لطف خدا</p></div></div>

دیوان غزلیات و قصائد و رباعیات مشتاق به کوشش حسین مکی - مشتاق - تصویر ۲۰۳

شمارهٔ ۳ - تاریخ فوت شیخ المشایخ شیخ عبدالنبی

دریغا ز حاجی محمدعلی
ثمین گوهر درج مجد و علا
که ناگاه از کین بخاکش فکند
سپهر جفا پیشه چون نقش پا
بر اوج فلک یافت روحش مقام
تن او بزیر زمین کرد جا
غرض چون بسرعت ازین گلستان
روان شد بآیین باد صبا
رقم کرد مشتاق تاریخ او
چنان باد جایش ز لطف خدا

شمارهٔ ۱ - تاریخ وفات شیخ زین‌الدین

شمارهٔ ۲

ثمین گوهر درج مجد و علا

که ناگاه از کین بخاکش فکند

سپهر جفا پیشه چون نقش پا

بر اوج فلک یافت روحش مقام

غرض چون بسرعت ازین گلستان

چنان باد جایش ز لطف خدا

شمارهٔ ۲

اطلاعات