گنجور

شمارهٔ ۱۹ - تاریخ فوت میرزا احمد

دریغ و درد که از محفل جهان چون شمع
بچشم اشک‌فشان رفت میرزااحمد
ز شوق صحبت روحانیان ز عالم تن
بسوی عالم جان رفت میرزااحمد
ازاین چمن شد و مرغان بناله می‌گویند
فغان که رفت و جوان رفت میرزااحمد
چو زد بهم پروبال و بآشیانه قدس
ز دامگاه جهان رفت میرزااحمد
نوشت ازپی تاریخ رحلتش مشتاق
که از جهان بجنان رفت میرزااحمد

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دریغ و درد که از محفل جهان چون شمع
بچشم اشک‌فشان رفت میرزااحمد
هوش مصنوعی: متاسفانه که مانند شمعی در محفل دنیا، میرزا احمد با چشمانی پر از اشک و غم، از بین ما رفته است.
ز شوق صحبت روحانیان ز عالم تن
بسوی عالم جان رفت میرزااحمد
هوش مصنوعی: به خاطر شوق گفت وگو با اهل معرفت و معنویت، میرزا احمد از دنیای مادی و جسمانی خود فاصله گرفت و به دنیای روح و جان روی آورد.
ازاین چمن شد و مرغان بناله می‌گویند
فغان که رفت و جوان رفت میرزااحمد
هوش مصنوعی: پرندگان از این باغ در حال ناله کردن هستند و می‌گویند افسوس که جوانی از میان رفت و میرزااحمد هم رفت.
چو زد بهم پروبال و بآشیانه قدس
ز دامگاه جهان رفت میرزااحمد
هوش مصنوعی: وقتی پروانه‌های رنگارنگ به هم آمیختند و به خانه‌ای در بهشت رفتند، میرزا احمد از دنیای ناسازگار جدا شد.
نوشت ازپی تاریخ رحلتش مشتاق
که از جهان بجنان رفت میرزااحمد
هوش مصنوعی: مشتاقانه در مورد تاریخ وفات میرزا احمد نوشتند؛ او از این دنیا به بهشت رفت.