هوش مصنوعی: از ظلم زمانه در این باغ ویران، چه بسیار گریانم همچون ابرها.

هوش مصنوعی: از درد و رنجی که در درون دارم، اشک‌هایم مانند خون جاری می‌شود، شبیه به کبابی که روی آتش را می‌سوزد.

هوش مصنوعی: باشد که ما از این هیاهو و التهاب رهایی یابیم، همان‌طور که نغمه‌ی رباب می‌تواند ما را آرامش بخشد.

هوش مصنوعی: شاید کسی به شوق و اشتیاق من، آب خنکی بریزد تا آتش درونم را خاموش کند، مانند شراب که آرامش می‌بخشد.