هوش مصنوعی: در باغی پر از گل و سرسبزی، پرنده‌ای در حال پرواز بود و با وجود همه زیبایی‌ها و آزادی‌اش، در نهایت در چنگال صیاد گرفتار شد. این نشان‌دهنده‌ی ناتوانی در حفظ آزادی و رهایی است.

هوش مصنوعی: وقتی به باغ گل رسیدی، با حسرت به آنجا نگاه کردی و از دل خسته‌ات آهی کشیدی به خاطر زحماتی که کشیده‌ای.

هوش مصنوعی: این گفته را به دیگران برسانید؛ زیرا این سخن می‌تواند دل اسیران را آزاد کند. اگر در گوش او بپیچد، مانند طوطی که از هر شاخه‌ای می‌خواند، صدای گویایی خواهد داشت.

هوش مصنوعی: پرواز گلستانت مبارک باد، ای کسی که عمری در قید و بند قرار داشته و به دلیل این قیدها، از دیگران و پرندگان گلشن جدا افتاده‌ای.

هوش مصنوعی: صدای زیبای پرندگان گلستان به گوش می‌رسد و دل مجروح من را به یاد حسرت‌ها می‌اندازد.

هوش مصنوعی: اگر مرغی به پرواز درآید اما کنترلش در دستان دیگران باشد، چه لذتی از پرواز در میان گل‌ها یا گشت و گذار در دشت وجود خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: من عاشق آن پرنده‌ام و نگاهم به رشته زلفی است که نمی‌تواند یاد من را فراموش کند. دل من هرگز از تماشای آن ماده‌ای سیر نمی‌شود.