نصرالله منشیبخش ۱۴ - شادمان شدن نوشروان از پیام برزویه
نوشروان شادمان گشت و خواست که زودتر به حضرت او رسد تا حوادث ایام آن شادی را منغّص نگرداند، و برفور بدو نامه فرمود و مثال داد که: در آن مسارعت باید نمود، و قوی دل و فسیح امل روی بازنهاد، و آن کتب را عزیز داشت که خاطر به وصول آن نگران است، و تدبیر بیرون آوردن آن بر قضیت عقل بباید کرد، که خدای عزوجل بندگان عاقل را دوست دارد، و عقل به تجارب و صبر و حزم جمال گیرد. و نامه را مُهر کردند و به قاصد سپرد، و تاکیدی رفت که از راههای شارع تحرز واجب بیند تا آن نامه به دست دشمنی نیفتد.
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
حاشیه ها
فکرمی کنم موارد زیر اشکال داشته باشد و صورت صحیح آنها را می نویسم :
سطر 1 : منغص غلط است صحیح آن : منقص
سطر 2 : فسیح امل غلط و فصیح عمل است
سلام جناب بهرام مشهور .یک لحظه منم شک کردم با این که بارها کلیله را خوانده ام ...بنا براین نظر به کتاب کلیله مراجعت کردم و دیدم چیزی که در متن آمده منغَّص و فسیح امل درست است .روی شک و گمان نمی شود استناط کرد و قضاوت به معنی که توجه کنید درست است..لطفاً به کلیله و دمنه نصرالله منشی ص35 مراجعه کنید.
همان منغص صحیح است
همان منغص در متن خطی آمده است
اما در باب فسیح جای تامل است چون در نسخه خطی بیروت بسیج امل آمده است و البته به صواب هم نزدیکتر است در معنا چرا که فسیح به معنای فراخ و فسیح آمل به معنای فراخ آرزو سست به نظر میرسد و بسیج امل تعبیر مناسب تری است .البته نسخ دیگر باید مطالعه شود مثل نسخه مجلس که اعتبار شایسته دارد