هوش مصنوعی: او را به نزد ارژنگ شاه بردند، در حالی که بسیار خسته و ناتوان از میدان نبرد بود.

هوش مصنوعی: وقتی که ارژنگ شاه، سوار بر اسبش، از دور آن چهره مشهور و معروف پادشاه را دید، احساس خاصی به او دست داد.

هوش مصنوعی: شخصی از دمی که به زمین می‌افتد، به پیش آن قهرمان معروف می‌رود و نزد او می‌آید.

هوش مصنوعی: گشایش آغوش و در آغوش کشیدن او، ببر او را بوسید و بر سر و چشمش نوازش کرد.

هوش مصنوعی: او گفت: از خداوند سپاسگزارم که دوباره چهره‌ی تو را دیدم، ای نامدار.

هوش مصنوعی: رئیس سپاه گفت: سپاسگزارم از خداوند که دوباره شاهی را دیدم که به خداوند ایمان دارد و او را می‌شناسد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به سوی او می‌آید، به او پیش از این گفته شده و او از آن شگفت‌زده می‌ماند.

هوش مصنوعی: کسی که جهان را جستجو می‌کند و به دنبال حقیقت است، باید خود را به دستان کسی بسپارد که به خدای یزدان ایمان دارد و او را پرستش می‌کند.

هوش مصنوعی: او بار دیگر به میدانی آمده است که در آن نشان از کینه‌ جویی و احساساتی آشفته و غمگین دارد.

هوش مصنوعی: از این رو، آن کسی که سیاه پوش است و آن دیگری که زردپوش است، به خاطر کین و دشمنی، هر دو در هیجانی هستند که به هم تلاقی می‌کنند.

هوش مصنوعی: دو تیر در دست هر دو شخص شکسته شد، چون از کینه همدیگر تیراندازی می‌کردند.

هوش مصنوعی: هر دو جنگجو با شدت و قدرت به یکدیگر حمله می‌کردند و این نبرد تا جایی پیش رفت که خشم آسمان نیز بر زمین فرو می‌بارید.

هوش مصنوعی: به قدری تیرها از هر دو طرف پرتاب شد که سپر را در دستان هر دو طرف شکسته و آن را به دو تکه تقسیم کرد.

هوش مصنوعی: نتوانستند با کبری که داشتند، به هدفشان برسند. بنابراین، تصمیم گرفتند که مانند تیغ تیزی درخشندگی خود را نشان دهند و به کار بگیرند.

هوش مصنوعی: وقتی آن زردپوشان به هم رسیدند، به مانند شیری خروشان فریاد زدند.

هوش مصنوعی: آن مرد سیاه‌پوش با تیغی که در دست داشت، به قدری برق‌آسا ضربه زد که انگار رعد و برق بر کوه می‌خورد.

هوش مصنوعی: یک شخص با لباس سیاه در حین بروز یک درگیری به وسیله تیغ به زمین افتاد و در لحظه حاضر متوجه شد که طلا از سرش افتاده است.

هوش مصنوعی: او بر سر می‌آید و بر جای خود نشسته است، مانند بادی که به آرامی بر فراز باره‌ای دیگر حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: تیغ زهرآگین به بالا رفت و نمایان شد.

هوش مصنوعی: مرد زردپوش کلاهی بر سر گذاشت و از آن شمشیر هوش خیالی به او نرسید.

هوش مصنوعی: دستش را بلند کرد و با چابکی کمند (تار) را برداشت و زمین را لرزان کرد، به خاطر اثر نعل اسب.

هوش مصنوعی: در زمان حکومت خم، حتی کسی که با لباس سیاه پوشیده بود، به خاطر شهرت و نامی که داشت، از دام و تله‌های سخت گذشت و آزاد شد.

هوش مصنوعی: هر دو نفر دام و تله‌ای برای یکدیگر افکندند و هر کدام از این دو دلیر و پهلوان، در دام دیگری گرفتار شد.

هوش مصنوعی: اسب او از این سو به آن سو می‌چرخید و جوان با صدای فریاد خواستار کمک شد.

هوش مصنوعی: به شدت هر کدام به دیگری حمله کردند و در نتیجه، شخصی که لباس سیاه بر تن داشت از پشت به زمین افتاد.

هوش مصنوعی: او می‌خواست طعمه‌اش را از خون خود بیرون بکشد و آن را به جیحون (رودی در قصه‌ها) ببرد.

هوش مصنوعی: از روی خود، آن شخصیت معروف گره موهایش از تیر زره باز شد.

هوش مصنوعی: چهره‌ای نمایان شد زیر پوشش، مانند طلوع آفتاب از پشت ابرها.

هوش مصنوعی: یک نفر دختری را دید که مانند شیر دلاوری می‌خروشد و در دلش آرزوی بارش باران بهاری را دارد.

هوش مصنوعی: یک پرنده زیبا با کحلی درخشان به پرواز درآمد و با صدای بلندی فریاد زد: ای پادشاه بزرگ!

هوش مصنوعی: من فرانک هستم، دختر شاه هیتال، بدون کلاه و در میان لشکر ایستاده‌ام.

هوش مصنوعی: من قاتل عاس هستم، وقتی تو را دیدم که به دار آویخته‌ای، ای پادشاه.

هوش مصنوعی: من به خاطر کینه‌ای که در دلم داشتم، نصوح را کشتم و روح او را در آتش جسمش انداختم.

هوش مصنوعی: برای تو ای پادشاه نامدار، به خاطر تو در این قید و بند زندگی‌ام به این حال و روز افتاده‌ام و خوار و زار شده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی با من باشی، سر خود را به سمت من برگردان و یکی از خودت را به من نشان بده.

هوش مصنوعی: رهایی از دست این شخص زردپوش، نه جایی برای توقف وجود دارد و نه مکانی برای سکوت.

هوش مصنوعی: مراقب باش که مبادا این شاه از خوشحالی من باخبر شود، چون در این صورت ممکن است که دستم به من برسد یا آزادی‌ام محدود شود.

هوش مصنوعی: او مرا به دام می‌ندازد و من در آنجا گرفتار می‌شوم، که در نتیجه، حسرت و بی‌تابی‌ام از روی بالای بام به زمین می‌افتد.

هوش مصنوعی: رهبر سپاه وقتی که آن صحبت را شنید، از جایش برخواست و با شتاب حرکت کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که به نزد او رسید، او را دید و دستش را بر روی تیغ گذاشت و آن را از میان کشید.

هوش مصنوعی: با تیغی بران، کمند پیچیده‌ای زده شد و سر ماه از بند رهایی یافت.

هوش مصنوعی: او رفت و بر باره شاد نشست و دوباره آن خود را بر سر گذاشت.

هوش مصنوعی: وقتی آن سوار با لباس زرد را دید، گفت: ای کسی که به نابکاری مشهور هستی، تو چه می‌کنی؟

هوش مصنوعی: اگر تو من را از بند رهایی بخشی، هم‌اکنون به چنگال من خواهی افتاد.

هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که او شکار من است و به‌طور کامل در دشت و صحرا زیر فرمان من است.

هوش مصنوعی: همه به توانایی من و مهارت‌های جنگی‌ام توجه دارند و به تماشای حرکات و فنون من در نبرد نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: اگر آرزوی من تو باشی، بدان که هم‌اکنون سر تا پا در چنگ من هستی.

هوش مصنوعی: اگر آن غزال از دست من رها شود، من شیر نر را به یال می‌افکنم.

هوش مصنوعی: هرگز به راحتی از تو دست نخواهم کشید و اگر بخواهم به تو نزدیک شوم، به هر نحو ممکن این کار را انجام می‌دهم.

هوش مصنوعی: اما حالا دیگر از چرخ فلک شب رفته و صبح زود به قید و بند کشیده شده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما به میدان می‌آییم و با دشمنان می‌جنگیم، با عزت و افتخار در دامن خود نام و ننگ را به دوش می‌کشیم.

هوش مصنوعی: او این را گفت و آن شخصیت معروف برگشت و از پیش پادشاه سرشناس دور شد.