هوش مصنوعی: زمانی که چهره‌ی سردار را دیدند، افراد از ترس و هیبت او سرهایشان را به زیر انداختند.

هوش مصنوعی: همه به خاطر او به شور و هیجان افتادند، مانند دریا که در حال خروش و جوش است.

هوش مصنوعی: ای دلیر! به کمک ما بیا، زیرا ما تماماً در آتش مانند علف‌های خشک گرفتار شده‌ایم.

هوش مصنوعی: سردار از آن‌ها پرسید و آن‌ها راز را فاش کردند و گفتند: ای کسی که بر افراشته‌ای و بر گردن سایرین قرار داری.

هوش مصنوعی: ما شجاعان و دلیران ارژنگ هستیم که از دشمنان خود ناله و شکایت داریم.

هوش مصنوعی: مردی بزرگ و جنگجو همچون ارژنگ‌شاه، مانند غریبه‌ای در چنگال گرگ‌ها گرفتار شده و به نظر می‌رسد دچار سرمستی و بی‌هوا شده است.

هوش مصنوعی: در دل کوه، کسی مانده است که نه خوراک و نه نوزادی دارد و به خاطر دشمنی‌اش، از آن پادشاه برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: جوانمردان و پهلوانان، شجاع و نیرومند، به کوه سراندیب رفته و مغرورانه در آن سرزمین به مبارزه و قهرمانی می‌پردازند.

هوش مصنوعی: خورشید تنها یک گیاه است در کوهسار، و جهان‌جوی در کوه، ناتوان و خوار مانده است.

هوش مصنوعی: یک نفر را مأمور کرد تا به سمت ارژنگ، شاه دنیا برود.

هوش مصنوعی: بگوید که ای شاه، نگران غم و اندوه نباش؛ زیرا قهرمان بزرگ و جستجوگر جهان، یعنی شهریار، آمده است.

هوش مصنوعی: شجاعت و نیرومندی که از دیگران فراتر بود، توانست گروهی را به سرعت بیرون براند و آنها را به سمت کوه‌ها سوق دهد.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که باید شاه را از آن فعالیت مطلع کرد و همچنین دل جنگجویان را از رنج و سختی‌ها آسوده ساخت.

هوش مصنوعی: سردار به خاطر این موضوع، کار را به بهزاد سپرد و گنج و دژ را به او واگذار کرد.

هوش مصنوعی: او سپس به معشوقه‌اش گفت: ای زیبا رویی که چهره‌ات زیبایی‌اش از ماه نیز بیشتر است.

هوش مصنوعی: تو با زیبایی بهزاد باقی بمان تا من به نزد آزاده‌ها بیایم.

هوش مصنوعی: فرانک به او گفت: ای معروف و سرشناس، به خاطر تو جهان همواره و پایدار خواهد شد.

هوش مصنوعی: من اینجا بودن را مناسب نمی‌دانم، بهتر است به سرزمین سراندیب بروم.

هوش مصنوعی: بدان که وقتی به پایان کار می‌رسم، اگر کمکی از سوی خداوند نصیبم شود، او را شایستهٔ عذرخواهی می‌دانم.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم دوباره چهره‌ی قهرمان را ببینم، خواهی که بر من رنج‌ها و سختی‌های بسیار روا داشته است.

هوش مصنوعی: او این سخن را گفت و از سراندیب با شادی خارج شد و به همین دلیل سپهدار از نسل خوشبخت و نیکو شد.

هوش مصنوعی: در شب تاریک، افراد شجاع و نامدار به سمت کوه رفتند و به جمعیت زیادی پیوستند.

هوش مصنوعی: از این سو، سواری از گروه آمد و به سمت ارژنگ در کوه‌های بلند رفت.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، نگران نباش، چرا که جوانی خوشبخت به مسیر آمده و به زودی شادی و خوشی را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: پادشاه او را عفو کرد، زیرا تمام بدنش را با چیزهایی پوشیده بود که نامناسب بود.

هوش مصنوعی: بفرما بگو کجا آن شیر دلاور و مالک قدرت و شمشیر را دیده‌ای؟

هوش مصنوعی: تمامی آنچه را که دیدم، به پادشاه گفتم و وقتی او شنید، شادی را انتخاب کرد.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا طبل جنگ را بنوازند و برای نبرد و انتقام، سینه‌ها را فخرآلود بالا گرفتند.

هوش مصنوعی: از میان جمعیت صدایی بلند شد، انگار که کوهی در سراندیب به حرکت درآمده است.

هوش مصنوعی: صوت خوشی مانند نای به گوش رسید و زمانی که دریا طغیان کرد، آن کوه نیز به جنبش درآمد.

هوش مصنوعی: از میان سربازان دلیر، گروه‌های زیادی به شوق و شادی به سمت قله کوه دویدند.

هوش مصنوعی: وقتی که رد تیره شب به پایان می‌رسد، پهلوان نیو با شجاعت و سر و صدای فراوان به دشت می‌آید.

هوش مصنوعی: آن‌ها با سرعت و شدت در حال حرکت‌اند و خنجر در دست دارند، مانند ابرهایی که در حال طغیان هستند و شبیه فیل‌هایی که سرمست و نیرومند به پیش می‌روند.