رباعی شمارهٔ ۷۲
ای شیخ که هست دایم از نخوت تو
در طعنهٔ آلایش من عصمت تو
گر عفو خدا کم بود از طاعت تو
دوزخ ز من و بهشت از حضرت تو
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای شیخ که هست دایم از نخوت تو
در طعنهٔ آلایش من عصمت تو
هوش مصنوعی: ای شیخ! تو که همیشه با غرور و تکبر خود، در حال تحقیر من و عیبجویی از ناپاکیهایم هستی، آیا نمیدانی که عصمت و پاکی تو نیز در این طعنهها زیر سؤال میرود؟
گر عفو خدا کم بود از طاعت تو
دوزخ ز من و بهشت از حضرت تو
هوش مصنوعی: اگر بخشش خداوند از اطاعت و بندگی تو کمتر بود، آتش جهنم نصیب من و بهشت تنها از آنِ تو میبود.