محتشم کاشانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۹ - وله ایضا

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مردم چشم جهان بین پدر</p></div>
<div class="m2"><p>آن که نادیده جهان رفت به خواب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>غنچهٔ باغ جهان شاه علی</p></div>
<div class="m2"><p>طفل نامجرم ایمن ز عذاب</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>کاندرین باغ ز خوشبوئی او</p></div>
<div class="m2"><p>گلی از چهره نیفکند نقاب</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>تا که از گلشن دوران بردند</p></div>
<div class="m2"><p>سوی گلزار بهشتش بشتاب</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>هرکه تاریخ وفاتش جوید</p></div>
<div class="m2"><p>گل خوشبوی درآرد به حساب</p></div></div>

شمارهٔ ۱۰ - ایضا ماده تاریخ

مردم چشم جهان بین پدر
آن که نادیده جهان رفت به خواب
غنچه باغ جهان شاه علی
طفل نامجرم ایمن ز عذاب
کاندرین باغ ز خوشبویی او
گلی از چهره نیفکند نقاب
تا که از گلشن دوران بردند
سوی گلزار بهشتش بشتاب
هرکه تاریخ وفاتش جوید
گل خوشبوی درآرد به حساب

شمارهٔ ۸ - وله در رثاء

شمارهٔ ۹ - وله ایضا

آن که نادیده جهان رفت به خواب

کاندرین باغ ز خوشبوئی او

گلی از چهره نیفکند نقاب

تا که از گلشن دوران بردند

گل خوشبوی درآرد به حساب

شمارهٔ ۹ - وله ایضا

اطلاعات