شمارهٔ ۷
که زد بر یاری ما چشم زخمی اینچنین یارا
که روزی شد پس از وصل چنان هجر چنین ما را
تو خود رفتی ولی باد جنون خواهد دواند از پی
بسان شعلهٔ آتش من مجنون رسوا را
تو خود رو در سفر کردی ولی صحرا سپر کردی
به صد شیدائی مجنون من مجنون شیدا را
فرس آهسته ران کاندر پیت از پویه فرسوده
قدمها تا به زانو گمرهان دشت پیما را
شب تاریک و گمراهان ز دنبال تو سر گردان
برون آر از سحاب برقع آن روی مه آسا را
خطر گاهیست گرد خرگهت از شیشهای دل
خدا را بر زمین ای مست ناز آهسته نه پا را
چو میرد محتشم دور از قدت باری چو باز آئی
به خاکش گه گهی کن سایه گستر نخل بالا را
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
که زد بر یاری ما چشم زخمی اینچنین یارا
که روزی شد پس از وصل چنان هجر چنین ما را
هوش مصنوعی: چشمی که بر یار ما تأثیر گذاشت و باعث چنین آسیبهایی شد، دوست من، روزی پس از اینکه به هم رسیدیم، ما را به این شکل جدا کرد.
تو خود رفتی ولی باد جنون خواهد دواند از پی
بسان شعلهٔ آتش من مجنون رسوا را
هوش مصنوعی: تو رفتی، اما در دل من دیوانگی و شور خواهد ماند، مانند شعلههای آتش که پیوسته به دنبال دیوانهای در حال سوختن است.
تو خود رو در سفر کردی ولی صحرا سپر کردی
به صد شیدائی مجنون من مجنون شیدا را
هوش مصنوعی: تو خود را در سفر گم کردی، اما در مسیر، دیگران را حمایت کردی. تو در میان شور و شوق بسیار، مجنون خود را به شیدایی دعوت کردی.
فرس آهسته ران کاندر پیت از پویه فرسوده
قدمها تا به زانو گمرهان دشت پیما را
هوش مصنوعی: به آرامی سوار را بران تا در گودالها از حرکت مانده نمانند، تا زانو گمشدگان راه را در دشت بیابند.
شب تاریک و گمراهان ز دنبال تو سر گردان
برون آر از سحاب برقع آن روی مه آسا را
هوش مصنوعی: شب تاریک و بیراههها، افرادی گمراه در جستجوی تو هستند. آنان را از ابرهای تیره دور کن و چهره زیبا و روشن تو را نمایش بده.
خطر گاهیست گرد خرگهت از شیشهای دل
خدا را بر زمین ای مست ناز آهسته نه پا را
هوش مصنوعی: خطرهایی در اطراف مکانی که در آن هستی وجود دارد و باید احتیاط کنی. پس با توجه به دلای از خداوند، باید آرام و به آرامی گام برداری.
چو میرد محتشم دور از قدت باری چو باز آئی
به خاکش گه گهی کن سایه گستر نخل بالا را
هوش مصنوعی: وقتی که محتشم از دنیا برود، اگر تو به خاک او برگردی، گاهی بر بالای نخل سایهای بگستران.