گنجور

شمارهٔ ۵۰۳

آینه بردار و حسن جان فزای خویش بین
انتخاب نسخهٔ صنع خدای خویش بین
در خرامش بر قفا چشم افکن ای زنجیر مو
یک جهان مجنون کشان اندر قفای خویش بین
ای که برافتادگان چون باد میرانی سمند
یک ره آخر زیر پای باد پای خویش بین
ای که در مهد همایون میروی سلطان صفت
از زکوة سلطنت سوی گدای خویش بین
ای جمالت شمع صد پروانه سر برکن ز بام
مرغ جان را پرزنان گرد سرای خویش بین
از قبای تنگ بیرون‌آ و جیب یوسفان
تا به دامن چاک از رشگ قبای خویش بین
بینوا در دهر بسیار است اما محتشم
بینوای توست سوی بینوای خویش بین

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

آینه بردار و حسن جان فزای خویش بین
انتخاب نسخهٔ صنع خدای خویش بین
هوش مصنوعی: آینه را بردار و زیبایی خود را تماشا کن و به زیبایی‌های خلقت خداوند توجه کن.
در خرامش بر قفا چشم افکن ای زنجیر مو
یک جهان مجنون کشان اندر قفای خویش بین
هوش مصنوعی: به آرامی و با جذبه‌ای خاص حرکت کن و به پشت‌سرت نگاه کن. ای زنجیر مویی که باعث مجنونیت بسیاری شده‌ای، ببین که چگونه افراد زیادی از عاشقانت از تو پیروی می‌کنند.
ای که برافتادگان چون باد میرانی سمند
یک ره آخر زیر پای باد پای خویش بین
هوش مصنوعی: ای کسی که به زمین‌افتادگان رسیدگی می‌کنی و مانند باد به حرکت درمی‌آیی، آخرین لحظه را زیر پای سرنوشت خود مشاهده کن.
ای که در مهد همایون میروی سلطان صفت
از زکوة سلطنت سوی گدای خویش بین
هوش مصنوعی: ای کسی که با مقام و بزرگی در زندگی قدم می‌گذاری، ای کسی که مانند یک پادشاه رفتار می‌کنی؛ به یاد داشته باش که بخشی از ثروت و قدرتت را باید به فقیران و نیازمندان اختصاص دهی.
ای جمالت شمع صد پروانه سر برکن ز بام
مرغ جان را پرزنان گرد سرای خویش بین
هوش مصنوعی: ای زیبایی تو همچون شمعی است که پروانه‌های زیادی دور آن می‌چرخند. از بالای بام برگرد و نگاه کن که چگونه جان ادمی به دور خانه‌ات می‌چرخد.
از قبای تنگ بیرون‌آ و جیب یوسفان
تا به دامن چاک از رشگ قبای خویش بین
هوش مصنوعی: از لباس تنگ بیرون بیا و جیب یوسف‌ها را پر کن تا دامن چاک خود را از حسادت لباس خود ببینی.
بینوا در دهر بسیار است اما محتشم
بینوای توست سوی بینوای خویش بین
هوش مصنوعی: در این جهان، افراد بی‌نوا و فقیر زیادی وجود دارند، اما از بین همه آن‌ها، کسی که به تو احترام می‌گذارد و به حالت تو اهمیت می‌دهد، همان بی‌نوای خودت است. به افراد نیازمند و بی‌چاره نزدیکتر بیندیش.