محتشم کاشانیشمارهٔ ۴۵۳
تو کشیده تیغ و مرا هوس که ز قید جان برهانیم
به مراد دل برسی اگر به مراد خود برسانیم
همه شب چو شمع ستاده‌ام که نشانمت به حریم دل
به حریم دل چه شود اگر بنشینی و بنشانیم
چه کنم نظر به مه دگر که ز دل غم تو رود به در
که ز دیگران دگران شود به تو بیشتر نگرانیم
نیم ارچه وصل تو را سزا به همین خوشم که تو دل ربا
سگ خویش خوانیم از وفا سوی خویش اگرچه نخوانیم
دل تنگ حوصله خون شود ز ستیزهای زبانیت
ز پی ارنه لطف تو دل دهد به کرشمه‌های زبانیم
چه نکو حضوری و وحدتی بود از دو جانب اگر تو را
من ازین خسان بستانم و تو ازین بتان بستانیم
گرم از درون بدر افکنی ز برون چو محتشمم مران
سگیم به داغ و نشان تو که نخواند ار تو برانیم
اطلاعات
وزن: متفاعلن متفاعلن متفاعلن متفاعلن
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تو کشیده تیغ و مرا هوس که ز قید جان برهانیم
به مراد دل برسی اگر به مراد خود برسانیم
هوش مصنوعی: تو شمشیر را کشیده‌ای و من آرزو دارم که از قید زندگی آزاد شوم. اگر به خواسته دل برسی، شاید بتوانیم به خواسته خود نیز دست یابیم.
همه شب چو شمع ستاده‌ام که نشانمت به حریم دل
به حریم دل چه شود اگر بنشینی و بنشانیم
هوش مصنوعی: هر شب مثل شمع ایستاده‌ام تا تو را به دل علاقه‌ام نشان دهم. چه می‌شود اگر بنشینی و این احساس را با من تقسیم کنی؟
چه کنم نظر به مه دگر که ز دل غم تو رود به در
که ز دیگران دگران شود به تو بیشتر نگرانیم
هوش مصنوعی: چه کنم که وقتی به ماهی دیگر نگاه می‌کنم، غم تو از دل من بیرون می‌رود، اما در عوض، نگرانی‌ام از دیگران بیشتر می‌شود.
نیم ارچه وصل تو را سزا به همین خوشم که تو دل ربا
سگ خویش خوانیم از وفا سوی خویش اگرچه نخوانیم
هوش مصنوعی: این شعر بیان‌گر احساس عمیق عشق و وابستگی است. شاعر می‌گوید که حتی اگر نتواند به وصل محبوب برسد، همین که او را در دل دارد و به خاطر وفاداری‌اش به او توجه می‌کند، برایش کافی و دلنشین است. عشق و محبت او به گونه‌ای است که حتی اگر دیگران او را سگ وفادار بخوانند، باک ندارد و این موضوع را به فال نیک می‌گیرد. در واقع، عشق او به محبوبش باعث می‌شود که در هر شرایطی خوشحال باشد.
دل تنگ حوصله خون شود ز ستیزهای زبانیت
ز پی ارنه لطف تو دل دهد به کرشمه‌های زبانیم
هوش مصنوعی: دل شاد و آرامم از درگیری‌های زبانی‌ات به شدت آزار می‌بیند؛ اگر محبت تو نباشد، دل به ناز و کرشمه‌های لحن شیرین تو می‌سپارم.
چه نکو حضوری و وحدتی بود از دو جانب اگر تو را
من ازین خسان بستانم و تو ازین بتان بستانیم
هوش مصنوعی: در صورت حضور و اتحاد خوب، چه زیبا خواهد بود اگر من تو را از این افراد سخیف دور کنم و تو نیز من را از این بت‌های بی‌فایده جدا کنی.
گرم از درون بدر افکنی ز برون چو محتشمم مران
سگیم به داغ و نشان تو که نخواند ار تو برانیم
هوش مصنوعی: اگر از درون به بیرون پرتابم کنی، مانند محتشم، مرا از خود دور مکن. من سگ تو هستم و نشانه و علامت تو بر من است، چون اگر تو را برانم، او مرا نخواهد خواند.
حاشیه ها
1391/11/02 19:02
کریم
سلام
سه مورد اشتباه وجود دارد :
یک : بیت دوم ، مصرع دوم ، (که) زائد است :
به حریم دل چه شود اگر ...
دو : بیت ششم ، مصرع دوم ، (بستانم) صحیح است :
من از این خسان بستانم و ...
سه : بیت هفتم ، مصرع دوم : (از) اشتباه است و (ار) مخفف (اگر) صحیح است :
... ار تو برانیم
1395/08/31 22:10
آرمان
فکر می کنم مصراع اول بیت سه مشکل وزن داشته باشه و حدس می زنم به صورت «که ز دل غم تو رودم به در» بوده باشه.
اگه ممکنه بررسی کنین.
1403/06/19 11:09
صادق بحرانی
سلام
خیر
وزن شعر درست است.