هوش مصنوعی: در اینجا شاعر از حالتی صحبت می‌کند که به نوعی مانند تمرین جنون است. او به خود می‌بالد که در این حالت، مانند حلقه‌ای در جستجوی عشق و جنون قرار دارد و احساس می‌کند که در آینده، به نقطه‌ای خاص و مهم خواهد رسید که به اوج عشق و جنونش خواهد انجامید.

هوش مصنوعی: دل من از غم و درد به شدت سنگین است و این طبیعی است که زیر چنین باری خم شود، همان‌طور که یک نون نرم و شکننده نخواهد توانست وزن زیادی را تحمل کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به محبوب خود وابسته شدم، روزها مرا از قید دیگران رها کردند.

هوش مصنوعی: چشمان تو مانند تیرکمان دل من را هدف قرار داده و باعث شده‌اند که شمشیرت به خون من آلوده نشود.

هوش مصنوعی: بسیار خوشحالم که مانند لاله‌ای با زیبایی دل‌نواز، در عشق تو، هم درونی زیبا و هم بیرونی زیبا دارم.

هوش مصنوعی: من شاعر و خوش‌زبان هستم، اما زبانم گنگ است و توان بیان احساساتم را در برابر تو ندارم.