هوش مصنوعی: من در برابر تو احساس ضعف می‌کنم و می‌دانم که در زندگی‌ام گناهان زیادی دارم. اکنون چگونه می‌توانم به تو بگویم که به خاطر چهره‌ام که پر از مشکلات و ناپاکی است، از خودم عذرخواهی کنم؟

هوش مصنوعی: اگر من گناه کرده‌ام، تو خودت را بساز و من را ببخش. من در دل توبه و عذرخواهی دارم.

هوش مصنوعی: من همان کسی هستم که به خاطر غم تو، تمام جهان را نابود کردم. اگر تو باور نداری، دو جهان را به عنوان شاهد دارم.

هوش مصنوعی: با وجود زیبایی و تازگی چهره‌ات، هرگز نمی‌توانم نفس‌ام را در برابر تو کنترل کنم و درباره‌ات حرف بزنم.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه از خودت دور هستم و بین ما فاصله‌ای وجود دارد، اما همیشه در قلبم راهی به سوی تو دارم و تلاش می‌کنم که بر این فاصله غلبه کنم.

هوش مصنوعی: از درون آتش برمی‌خیزم، فریب غرور را نخور؛ زیرا در این آتش، همه تیرهای درد و اندوه را در خود دارم.

هوش مصنوعی: به کسی نگاه کن که جانم را از من می‌گیرد، چرا که تا قیامت به همان نگاه دلخوشی و آرامش پیدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: عشق من بالاترین و بهترین مقام را دارد، ولی اکنون چیزی برای من نمانده جز تن بی‌لباس و سر بی‌کلاه.

هوش مصنوعی: من از میان معشوقه‌ها تو را انتخاب کردم، زیرا تو زیباترین آنها هستی. هرچند خود را در دسته گدایان می‌دانم، اما قلبی چون پادشاهان دارم.

هوش مصنوعی: ای شاه و ولی من، از شهر بیرون بیا و به من نگاه کن که چقدر از دیوانگان صحرا را در کنار خود دارم.

هوش مصنوعی: تو به من توجهی نداری، اما من گه‌گاه از دور به تو نگاه می‌کنم و از زیبایی‌ات لذت می‌برم.