هوش مصنوعی: چهره‌ی زیبای او مانند شمعی است که دودی که از آن بلند می‌شود، طعمی خاص و خوشبو دارد. عجب اینجاست که این شمع به تدریج از بالا به سمت پایین می‌سوزد و دودش در فضا پخش می‌شود.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای در محفل نشسته‌ام و بارها به خاطر نگرانی و امیدهایم دچار تردید می‌شوم. نگاه سرشار از تمسخر و کلامش که با چاشنی خنده همراه است، مرا به چالش می‌کشد.

هوش مصنوعی: در میان دو عنصر متضاد، آب و آتش، حالتی دارم که به خاطر عاشقانه‌های ناپایدارم، احساس می‌کنم مانند یک کودک هستم. این کودک می‌تواند در یک چشم به هم زدن مورد تأیید یا رد قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: دل انسان مانند گنجشکی است که در دستان کودکی بی‌باک قرار دارد. این کودک هرچند دلش به آن گنجشک وابسته است، اما به راحتی آن را می‌کشد و از بین می‌برد.

هوش مصنوعی: من از دل‌باختگی به بازی‌های کودکانه احساس می‌کنم که درونم همچون کودکی است که با وجود صدها درد و رنج، باز هم خوشحال و راضی به زندگی‌اش ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: من از محبت‌ها و مهربانی‌های او به شدت تحت تأثیر قرار گرفته‌ام، هرچند می‌دانم که هدف او فقط ایجاد بی‌تابی در من است.

هوش مصنوعی: در عشق، طبیب با مهارت و سخت‌کوشی کار می‌کند، به‌طوری‌که با توانایی‌اش می‌تواند از زیبایی‌های سختی و آسیب، به خوبی استفاده کند و به آن ارزش و زیبایی ببخشد.