هوش مصنوعی: از خواب بیدار شد و پرده از چهره برداشت؛ هزار تیغ را با مژگانش به سمت آفتاب نشانه رفت.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که این اشک‌ها نبودند که با مژگانش بر جان من ضربه زدند، بلکه این خود تیغ بود که خون من را ریخت و به آب غرق کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر غم و اندوهی که داشتم، به طور کامل از پا افتادم و توانم را در پی بوسیدنش از دست دادم.

هوش مصنوعی: به مدت چند روز، تیر چشم‌زده‌ای که به سوی دشمن نشانه رفته بود، از دل احساسات من کاسته می‌شد و آرامشی در من برقرار می‌گشت.

هوش مصنوعی: دیشب چهره تو را دیدم، اما زمانی که حواسم به تو بود، من را به خلوت و خواب عمیق بردی.

هوش مصنوعی: لحظاتی که در آن زمان، آسمان از توانایی خود برای درک و چشیدن عشق می‌نوازد، نشان‌دهنده‌ی عشق و زیبایی عمیق و شگفت‌انگیزی است که انسان‌ها تجربه می‌کنند.

هوش مصنوعی: دل من در میهمانی تو با دیگران است، لطفاً عذرش را بپذیر، زیرا هرچند که زیبایی‌های بهشتی را دید، باز هم سختی‌های زیادی را متحمل شد.

هوش مصنوعی: مرا نابود کن پیش از آن که نامت مشهور شود، زیرا به خاطر تو دلم پر از اندوه و نگران است.

هوش مصنوعی: شاعر با زبان ساده و زیبا، توصیفی از چهره‌های دلنشین و خوشبختی نوشته است. اما وقتی کسی خط زیبا و خیره‌کننده‌ات را می‌بیند، آن توصیف ساده را نادیده می‌گیرد و تمام توجهش به خط تو جلب می‌شود.