هوش مصنوعی: وقتی که از حالات و احساسات خود صحبت می‌کنم، کلامم بوی درد و رنج می‌دهد. اما اگر سخنی از روی درد و رنج ناشی از آن بگویم، حال و هوای متفاوتی خواهد داشت.

هوش مصنوعی: دل اندوهگین من آن‌قدر با درد عادت کرده است که حتی روزی صد بار به‌جای راحتی به‌سوی درد می‌رود.

هوش مصنوعی: رهایی از درد به معنای واقعی، همانند نداشتن درد است. می‌دانم که هر لحظه درد جدیدی بر دردهای قبلی اضافه می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که به دنبال درد و رنج می‌گردد، باید از افراد نیازمند سراغ بگیرد و از آن‌ها بپرسد که مسیر غم و غصه‌ام کجاست. این افراد معمولاً اولین نشانه‌ها را از جایی که آرامش و سلامت در آن است، پیدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: مواظب باش که مبادا در دل تنهایی و دوری از یار، به سراغ کسی بروی که دردی را که احساس می‌کنی، بیشتر کند و بر آلامت بیفزاید.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که درد و رنج احساس شود، می‌تواند تأثیر عمیقی بر دل کسانی بگذارد که از آسیب‌ها رنج می‌برند و این تأثیر بر دل افراد ضعیف‌تر از کسانی است که توانایی تحمل این درد را ندارند.

هوش مصنوعی: دل عزیزم، چنان غم‌انگیز و حزین است که حتی روزی، کسی که در مسند قدرت نشسته و با درد آشناست، به کوی آلام و اندوه می‌آید.