هوش مصنوعی: عاشق از درد دوری‌ات هیچ تاسفی نمی‌خورد، زیرا در این غم، چشم‌انتظاری جز یک نگاه از تو نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: هر آنچه که با جانم انجام دادی، همچون برقی است که هرچند تلاش کند، نمی‌تواند به گیاهی تبدیل شود.

هوش مصنوعی: اگر عشق تو را به تنهایی و به هر دو جهان متوجه سازد، کاری می‌کند که حتی یک سپاه هم نمی‌تواند در یک کلبه انجام دهد.

هوش مصنوعی: من از سنگدلی‌های تو خوشحالم که هیچ‌کس در دلت نتوانسته وسوسه‌ای ایجاد کند.

هوش مصنوعی: به کسی که از ناله و شکایت بی‌نیاز است، نصیحتی می‌رسد که نگاه تو به او همچون تیر می‌زند و او حتی آهی نمی‌کشد.

هوش مصنوعی: من متوجه شدم که نگاه به تو خطاست، ای بت زیبا. اما این بنده‌‌ات صبر و تحملی دارد که از انجام گناه دوری کند.

هوش مصنوعی: دیدم که آن موهای طلاگون و بی‌توجهی او باعث شده که آهی از دل بکشم، اما نتوانست که به خاطر سیاهی و غم ناشی از آن، احترام بگذارد.

هوش مصنوعی: من در مقابل همه سختی‌ها و کوه‌های محنت، صبر و استقامت دارم، ولی زیبایی و تابش چهرهٔ تو مثل آتش سوزان است که حتی به کاهی کوچک هم آسیب نمی‌زند.

هوش مصنوعی: محتشم، با این همه گريه‌ای که می‌کند، نگران رسوا شدن نیست؛ چون گاهی می‌تواند این احساسات را بروز دهد و گاهی هم نه.