هوش مصنوعی: ای گل، زیبایی تو همیشه نمی‌ماند و جمال دل‌انگیز تو دائمی نیست.

هوش مصنوعی: اجازه نده که افرادی که شایستگی ندارند، گل زیبای تو را بچینند؛ زیرا از آنجایی که گل‌ها را به دست افرادی ناآگاه می‌سپارند، فقط خاری باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: امشب با وجود اینکه شراب کم است، اگر یار بیاید، هیچ کس در بین جمعیت نمی‌تواند هوشیار بماند.

هوش مصنوعی: آنچه که در حال حاضر داری و چهره‌ات شبیه ماه است، در آینده باقی نخواهد ماند و در آنجا که تو زندگی می‌کنی، چیزی از تو باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: هر لحظه که به چشمان تو نگاه می‌کنم، نشانه‌های ستم و مظلومیت قابل مشاهده است. با این حال، وقتی که به ما می‌نگری، دیگر چیزی از ما باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: هر بار که بیمار تو را ملاقات می‌کند، در وجودش حالتی خاص و نگران‌کننده وجود دارد. باید مراقب حال او باشی، زیرا این دوست و یار نمی‌تواند همیشه در کنارت بماند.

هوش مصنوعی: به خاطر تو و زیبایی‌هایت، هیچ‌گاه سکوت نخواهم کرد و تا زمانی که زبانم به کار می‌افتد، از تو سخن می‌گویم و بیان نمی‌کنم.