هوش مصنوعی: در شبی که آن ماه زیبا از دل من عبور می‌کند، حس غم و دلتنگی من مانند شعله‌ای از دل آسمان بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: دل از زیبایی‌های او به شدت آسیب دیده است و با یک نگاه ساده و گذرا، تمام محاسبات و شمارش‌های من برهم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: دل من از غیرت و عشق به آتش می‌سوزد، وقتی که تیر خیانت به دل‌های شکسته‌ام اصابت می‌کند.

هوش مصنوعی: از چهره‌اش، صبر و شکیبایی‌اش را می‌فهمم و می‌خواهم او را به خاطر آن بر زمین بنشانم، اما او مانند سواران از کنار من عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: به خاطر خودپسندی و بی‌رحمی‌های خود مغرور نشو، زیرا درد و اندوه من می‌توانند به راحتی از هر سختی و سنگی عبور کنند.

هوش مصنوعی: ای طبیب، تو باید کمی بیشتر از این وضعیت دشوار بیمار را ببینی، چرا که او به مرحله‌ای رسیده که نیاز به درمان واقعی دارد و کارش از چاره‌جویی فراتر رفته است.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه زیبایی‌های دل‌ربا و جذاب بتان هنوز کسی را از دین منحرف نکرده است، اما اگر تو یک نگاه و اشاره کنی، همه چیز تغییر خواهد کرد.