هوش مصنوعی: در آفرینش، دل‌ها همچون جان‌ها در عشق تو زائد و سرمست‌اند، و هیچ‌کس نمی‌تواند از مسیر تو دور شود.

هوش مصنوعی: در میان مناظر زیبا و دوست‌داشتنی اطراف، جای همه کس بر آتش نمایان است و وای بر دلی که گرما و محبت تو را دارد! در واقع، عشق و محبت تو آن‌قدر ارزشمند است که هیچ چیز دیگری نمی‌تواند جای آن را پر کند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که من در آینه صورت تو می‌بینم، اگر همه ببینند، وای بر من و وای بر همه.

هوش مصنوعی: در اینجا احساسات عمیق و درد عشق به تصویر کشیده شده است. شخصی که در جمع عاشقان قرار دارد، به آسمان (گردون) ناله و آه می‌زند. این اندوه او مانند دودی است که اگر شعله‌ای را برافروزد، می‌تواند همه‌ی آرزوها و اشتیاق‌های عاشقان را بسوزاند. در واقع، این بیان ناله و حسرتی است که می‌تواند تأثیر عمیقی بر دیگران نیز بگذارد.

هوش مصنوعی: دامن لطف تو خیلی بلند شده و وای به حال من اگر این لباس به تنم درست بایستد و به بهترین شکل درآید.

هوش مصنوعی: این بیت به ما می‌گوید که چقدر به ارزش‌های واقعی و عشق‌های خالص پی‌برده‌ایم. تا زمانی که قلب‌های افرادی را که در جستجوی عشق هستند، درک نکنیم و به آنها ارزش نگذاریم، نمی‌توانیم به منزلت آنها پی ببریم. بنابراین، قبل از این که آرزوهای خود را به واقعیت تبدیل کنیم، باید عمق احساسات و خواسته‌های زنده در دل انسان‌ها را بشناسیم.

هوش مصنوعی: محتشم، به گمان خود شک نکن که آن ماهی که در این سرزمین آشوب به پا کرده، به دلیل هدف خاصی است.