هوش مصنوعی: زمانی که شانس و بخت به انسان روی می‌آورد، حتی یک درویش نیز می‌تواند در شب به مقام شاهی دست یابد و روزگارش خوش یمن و پر از خوشحالی شود.

هوش مصنوعی: بدن انسانی به خاک تبدیل شد و بستر آتش در زمانی که او با آرامش و اعتماد به نفس، در این وضعیت سخت و ناپایدار، اقدام کرد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در آشیانه‌اش خوابیده بود، از ترس بیدار شد و تیر خطرناکی از جایی پنهان به او اصابت کرد.

هوش مصنوعی: مأمور خوشبختی به من جامی پر از نعمت داد و نوازنده شادمانی در گوشم آواز خاص و زیبایی را نواخت.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر درد دوری محبوبش در گوشه‌ای از غم و اندوه جان می‌سپرد، حالا از شراب وصال و جام‌های پر از سرخوشی لذت می‌برد.

هوش مصنوعی: قبل از آنکه آن پادشاه زیبا من را بخورد و خوشبختی‌اش را به سرنوشت من تقدیم کند، از بدنم برای استقبال از او خارج شدم.

هوش مصنوعی: محتشم بر اردوگاه غم حمله‌ای آورد و در سرزمین دل، خیمه‌ای از شادی و زیبایی برپا کرد.