هوش مصنوعی: دریای اسرار دوباره به ساحل می‌رسد و منتشر می‌شود.

هوش مصنوعی: بنان به زودی رازی را فاش خواهد کرد و دیگر نیازی به گفت و گو با قلم نیست.

هوش مصنوعی: گفتار در مورد مهربانی و بی‌محبتی آقا در آینده بیان خواهد شد.

هوش مصنوعی: چه کسی مولایی است که در میان مردم، بهترین سنجش و معیار برای سخن را ارائه می‌دهد؟

هوش مصنوعی: به راستی که در توصیف کمالات او، ناتوانی من نیز به خویشتن اقرار می‌کند که بلاغت واقعی در وصف اوست.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کسی که در مقام بالا و رهبری قرار دارد، بر اساس نیت خالص و صداقت به انجام وظایفش می‌پردازد و کسانی که در اطراف او هستند، از او حمایت و پشتیبانی می‌کنند.

هوش مصنوعی: چراگاه رسالت محمد، مظهر نور و زیبایی است که در اوج ستم و ناخوشی‌ها، روشنایی بخش دل‌ها و افکار می‌شود.

هوش مصنوعی: خداوندی که زمین را بوجود آورده است، از آسیب‌ها و بلاهای زمان، از آن مکان مراقبت کند.

هوش مصنوعی: به بازارش سه روز پیش من آمده‌ام؛ یکی از روزها فردا است و دو روز دیگر از نسبت ما دوستی‌مان به یکدیگر می‌گذرد.

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی و ارزشمندی گنجینه‌های عظیم و باارزشی اشاره شده است که هر کدام از درها نمایانگر آن‌هاست و از بار سنگین و دشواری‌های جهانی می‌آیند. به نوعی به ارتباط بین ثروت و چالش‌های زندگی اشاره شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که به خاطر اراده و تلاش آن فرد فرزانه، کسی که ارزش و مناسبت‌های آن را درک کرده، توانسته است به آن در دسترسی پیدا کند، همان‌طور که من هم توانستم آن را به دست آورم.

هوش مصنوعی: دو در به قیمت یک در نصف شد و به این خاطر، احساس راحتی و آرامش بیشتری پیدا کردم که این بار.

هوش مصنوعی: در این بازار به خاطر بدشانسی، من از آن معامله به شدت متنفر هستم.

هوش مصنوعی: ای نسیم، برای خدا به آصف بگو که آهسته بگوید؛ او دانای رموز و اسرار است.

هوش مصنوعی: شناسایی زمان و سخن، گوهرهایی است که از دل و دست خداوند نشأت می‌گیرند.

هوش مصنوعی: شنیده‌ام که بسیاری از مردم تو را به سنگ‌های قیمتی و مروارید بسیار علاقه‌مند می‌دانند.

هوش مصنوعی: اگر گاهی به کسی کم و کاستی نشان بدهی، ممکن است در عوض یک لذت اندک به تو برسد.

هوش مصنوعی: مانند بادی که گل‌ها را پراکنده می‌کند، تو از دست خودت دانه‌های زرین را به وفور می‌پاشی.

هوش مصنوعی: بیا و بگو که حال تو چیست، در این مخزن پر از گوهرها، ای دریای پر از گنجینه‌ها.

هوش مصنوعی: من به بازار رفتم و کت زیبایی را برای خودم خریدم که حتی گوش شاهان هم به آن می‌بالد.

هوش مصنوعی: من به خاطر شهرت و نام نیک تو، به گونه‌ای خاص و ویژه به تو علاقه‌مند شدم و تو را مانند نگینی ارزشمند در نظر می‌گیرم.

هوش مصنوعی: سکوت کن ای محتشم، زیرا که بالاتر از تو، خودستایی از حد خود فراتر است و شایسته نیست.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که هیچ چیزی از این سرزمین جز شرم و ننگ به وجود نمی‌آید. این بیانگر ناامیدی و یأس از شرایط موجود است.

هوش مصنوعی: به دلیل ناتوانی‌ام در بیان و توضیح زیبایی‌های تو، زندگی تو را ارزشمند کرده است.

هوش مصنوعی: در دل و چشم عاشق، ارزش‌ها و زیبایی‌ها بیشتر از هر گنجی هستند و این ارزش‌ها به قیمت و اندازه مربوط نمی‌شوند.

هوش مصنوعی: تمام هدایای ارزشمند علم، به خاطر ویژگی‌های منحصر به فردشان، در دید عموم قرار دارند.

هوش مصنوعی: اگر در عالم کسی دیگر می‌خواهد، بیاورید، چرا که دیگر چیزی در این دنیا خریدار ندارد.

هوش مصنوعی: در آغاز به ستایش او بپرداز، زیرا در میان شاعران مانند او کسی با بخشندگی و کرامت وجود ندارد.

هوش مصنوعی: به به! ای محافظ کاخ تو، برگرد و شب را مانند نگهبان سپری کن تا روزی که چرخ فلک به حرکت خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: به راستی که تو بزرگ‌ترین وزیر هستی که به خاطر شکوه و عظمت تو، وزارت از شاهان نیز خود را کوچک می‌بیند.

هوش مصنوعی: ای آسمان، تو همچون یک تخت سلطنت هستی که از زیبایی و لطافت بی‌نهایت پر است و صدای چنگ زهره (یا شاید صدای دلنشین موسیقی) بر تارهای آن نواخته می‌شود.

هوش مصنوعی: تو در جایگاه بزرگی نشسته‌ای که ایستادن در برابر احترام تو به خدمت آسمان گردان است.

هوش مصنوعی: تو همان شخصی هستی که مانند آصف، در تعریف و توصیف سلیمان در تمام دنیا معروف هستی.

هوش مصنوعی: اگر فرض کنیم که نظر تو برملا شود، همانند تیغی که از غلاف خود بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر باد در حرکت بیفتد، باران و سیل باعث می‌شود که همه چیز به هم بریزد و به مسیر دیگری برود.

هوش مصنوعی: اگر مانع از ترس و وحشت در میان طبیعت‌ها شوی، موجودات وحشی کوهستان به شهرها خواهند آمد.

هوش مصنوعی: زمانی که نور ایمان و دین از تو ساطع شود، حتی کافرانی که سال‌ها به گمراهی ادامه داده‌اند نیز به دنبال روشنایی هدایت خواهند آمد.

هوش مصنوعی: اگر کشاورز محکم و مصمم باشد، تلاش او در کوه‌ها از سنگ‌ها و درختان نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هیچ آسیبی به حریر نرم برگ گل نمی‌رسد وقتی که زیر حمایت توست، حتی اگر سوزن خار به آن نزدیک شود.

هوش مصنوعی: اگر ماه هم لباس نور را بر تن کند، شب تار به روشنی روز خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر یک بار بخواهی تاریکی را برطرف کنی، خورشید ناچاراً از دل تاریکی برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: اگر در زمانه‌ی خود به حکمت و دانایی سخن بگویی، نه تنها به دستاوردهای بزرگ و ارزشمندی مانند پرنده‌ی mythical و مایه‌های زندگی می‌رسی، بلکه همچنین به درمان دردهای عاطفی و جسمی دیگران می‌پردازی.

هوش مصنوعی: اگر مقام و عظمت تو مورد درخواست باشد، مانند اسبی که از زین خود می‌تاخت و از میان چهار دیوار بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر انسان به عمق افکار خود برود و در آنجا سیر کند، متوجه می‌شود که در دنیای ذهنی و شخصیت خود، گنجینه‌های ارزشمندی وجود دارد که در ابتدا شاید به نظر پنهان بیاید. در واقع، وقتی به درون خود نفوذ می‌کند، دریچه‌ای به دو دنیای داخلی و خارجی برایش باز می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر از گل پیکری بسازی و در آن دمیدن کنی، آن وقت پرنده‌ی پرواز کننده‌ای خواهد شد.

هوش مصنوعی: ای اسکندر، جهان به طور کلی این توانایی را نداشت که به شکل و زیبایی آثار تو باشد.

هوش مصنوعی: شخصی مانند تو که همیشه مراقب و باهوش است، باید در دایره‌ی زندگی خود، قضاوت و تصمیم‌گیری درباره‌ی خوبی‌ها و بدی‌ها را با دقت انجام دهد.

هوش مصنوعی: اگر کسی از سرزمین خود برود، به حاکم و سرپرست مملکت، دیگر اعتماد نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر بدی از تو نمی‌آید، پس همه‌ی یاران و حامیان تو به بی‌کمکی بی‌معنا هستند.

هوش مصنوعی: تو به گونه‌ای از او محافظت کردی که انگار دل موجودی کوچک درون تو از او مطلع بود.

هوش مصنوعی: آشیانه جغد هم به خاطر تو پر از نشاط و زندگی شد، زمانی که تو به عنوان معمار در این ویرانه حضور پیدا کردی.

هوش مصنوعی: اگر از پرندگان این باغ به من هم، که تنها شیرینی به دیگران می‌بخشم، بیفکنند.

هوش مصنوعی: اگر درختان و گل‌های این باغ به خوبی پرورش یابند، این مکان به جایی شیرین و خوشبو تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: از ویژگی‌های او، جهانی پر از حسرت ایجاد می‌شود که در سال‌های آینده تأثیر آن باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: من برای نظم و ترتیب دادن به ستایش تو، از عمق وجود خود الهام می‌گیرم.

هوش مصنوعی: من در تنگنای فکر خود، بی‌صدا و بی‌گفتار، از آغاز شب‌ها تا سحرگاهان، خود را در بند فکر می‌بینم.

هوش مصنوعی: ای دل، سکوت کن؛ زیرا که اگر زیاد صحبت کنی، دل‌های حساس و نازک را آزار می‌دهی.

هوش مصنوعی: سریعاً کنترل ذهن خود را از دست نده و به دام افکار سنگین نیفت.

هوش مصنوعی: مدح و ستایش به زبان تو کم آمده و دعا به درخواست نوبت رسیده است، پس از این کار را رها کن.

هوش مصنوعی: در این دنیا، به دنبال شکل‌گیری دایره‌ها هستیم، تا مانند حرکت پرگار در طراحی، پیش برویم.

هوش مصنوعی: اگر کسی در زندگی‌اش به دستور و اراده تو عمل کند، مانند پرگار که به دور یک نقطه می‌چرخد، سرنوشتش بر اثر تقدیر خداوند تغییر خواهد کرد و ممکن است به سرنوشتی نامطلوب برسد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که تا زمانی که وجود جسمانی به تأثیر روح و نیروهای آن ادامه دارد، تأثیرات و برکات آن بر جهان باقی خواهد ماند. در واقع، ارتباط عمیقی بین جسم و روح وجود دارد که موجب می‌شود که یکی از دیگری تأثیر بپذیرد. اگر روح قوی و فعال باشد، جسم نیز می‌تواند به قاعده‌ای شکوفا و مؤثر باشد.

هوش مصنوعی: اگر تو رهبر جهان باشی، همیشه جایگاه دشمن تو روی دار خواهد بود.

هوش مصنوعی: هر کسی که به خاطر کینه‌ات سر بر زمین بگذارد، تا روز قیامت بیدار نخواهد شد.