هوش مصنوعی: زمانی که صدای دلنشین مرغ سحر به گوش رسید و آوازش بلند شد، زاغ شب از ترس و ناامیدی از روی تخم‌هایش پرواز کرد.

هوش مصنوعی: پیشوای سپاه حبش که بوده، قمر را از رنگ روی او دزدیده است، در حالی که خروج شاه ختا را اعلام می‌کند.

هوش مصنوعی: یک سوار شجاع و بی‌باک به تنهایی بر دو اسب تاخت، به طوری که تندبادی به وجود آورد و جمعیت را تحت تأثیر قرار داد و به سرعت از میدان به در برد.

هوش مصنوعی: گاو شب از مکان‌های پرخطر و سرشار از شیر در سمت شرقی فرار کرد و از آنجا به سوی میدان جنگی که ناشیانه و بی‌تجربه بود، آمد.

هوش مصنوعی: به محضی که سپیده‌دم طلوع کرد، کلاغی که همیشه در شب می‌خوابید، احساس می‌کند که برتری و سلطه‌ای که داشت به پایان رسیده است و به همین دلیل از سر خود، پرهای سفیدش را کنده و به شکلی تحقیرآمیز این تغییر را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: هزاران چشم از ستارگان هنوز به زمین نگاه می‌کردند که دزد صبح، تاریکی شب را از چهره آسمان برداشت.

هوش مصنوعی: وقتی که صبح از طریق شب نمایان شد، با روشنایی خورشید، آن آیینه تاریک در یک لحظه به زیبایی و روشنی درخشان شد.

هوش مصنوعی: در باغی که آسمان ستاره‌اش را به شکوفه‌های نارنج تشبیه کرده، در دو نفس، زیبایی باغ نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: ترنج، که میوه‌ای با خاصیت‌های دارویی است، می‌تواند صفرا را مصرف کند و این حقیقت شگفت‌انگیز است که مهر و دوستی جهان، فقط به فکر درد و افسردگی است و از صفای طبیعت چیز دیگری نمی‌سازد.

هوش مصنوعی: بر روی صفحه آسمان، مانند نقطه سفیدی که از مهره عشق به وجود آمده، صبح با طول و عرض خود زیبایی خاصی پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: نشان میر ختن به گونه‌ای نوشته شده است که هیچ اثری از دود و سوزش در این کاسهٔ نابود باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: صبحگاهان، وقتی یوسف گم‌شده پیراهنش را نشان داد، چشم یعقوب در اثر محبتش باز شد و او به دوران جدیدی از بینایی و آگاهی دست یافت.

هوش مصنوعی: در آغاز صبح، ماهی که در شب حضور داشت، سینه‌اش را صاف کرد و چهره‌اش که شبیه یونس بود، درخشان‌تر از خورشید نمایان شد.

هوش مصنوعی: گلیم تیره فرعون در شب روی آب افتاد و دست کلیم (موسی) بر او افتاد و او به دریا، نور و روشنایی را یافت.

هوش مصنوعی: شب در صندوق سیاه رنگش را باز کرد و از آن صبحگاه، سکه‌ای زرین با نام خدا را نمایان کرد.

هوش مصنوعی: اگر نبود نشانی از خدا بر او، چنین آزاد و رها در این زمین و آسمان زندگی نمی‌کرد.

هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم ناپایدار و بی‌ارزش بودن مال و ثروت اشاره دارد. به عبارت دیگر، در دنیای مادی، آنچه که به‌طور ظاهری ارزشمند به نظر می‌رسد، بدون هدف و کارایی در زندگی معنوی و پس از مرگ، مانند سکه‌ای است که هیچ کارایی در خانه دینی و اخلاقی ندارد. بنابراین، تنها وجود ثروت و مال، در صورتی که به کار نرود و به زندگی معنوی ما ارزش نیفزاید، بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: جهان مانند داور بزرگی است که ارزش و اعتبار آن به وجود و سکه‌ای است که در خانه‌اش قرار دارد. ستاره‌ها و آسمان با تمام زیبایی و بهایی که دارند، به خاطر وجود او به شکوه و عظمت می‌رسند.

هوش مصنوعی: این بیت به ستایش خالق و خداوند می‌پردازد و می‌گوید که این خالق چقدر شایسته بزرگداشت و ستایش است. سپس با اشاره به نطق و سخنان، بیان می‌کند که در دنیای پر از آلودگی‌ها و مشکلات، راستی و پاکی در ستایش او بر هر چیز دیگری ارجحیت دارد. در کل، این متن به زیبایی و اهمیت ستایش خداوند توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: زیورهایی که برای عظمت پادشاهی او وجود دارند، در برابر سکه‌های طلا و نقره نمی‌توانند ارزش او را کاهش دهند.

هوش مصنوعی: چه خوب و بزرگ است ذات باعظمت او که حتی بهترین سخنوران هم در وصف او ناتوان مانده‌اند و نتوانسته‌اند به درستی او را به زبان آورند.

هوش مصنوعی: به چه زیبایی، که شناخت شخص به قدری عمیق است که نمی‌تواند خود را به راحتی در برابر ذهن و عقل دیگران ظاهر کند و مانند پرده‌ای در برابر فهم دیگران قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: آسمان و زمین هر کدام طبقاتی دارند که در جهات مختلفی حرکت می‌کنند و به ما نشان می‌دهند که هر چیزی در این جهان دارای سیر و مسیر خاص خود است.

هوش مصنوعی: هر روز صبح، خورشید از سمت شرق طلوع می‌کند و با دُرّی که درخشندگی خاصی دارد، به سمت غرب غروب می‌کند.

هوش مصنوعی: قمر به مرور زمان پیشرفت و تغییرات سال‌ها و ماه‌ها را نشان می‌دهد و باید به مردم اطلاع دهد که چگونه بر تعداد آن‌ها افزوده یا کاسته می‌شود.

هوش مصنوعی: به ترکیب و آمیزش عناصر مختلفی که در بالا و پایین وجود دارند، زندگی و وجود را به موجودات بخشیده است.

هوش مصنوعی: با دقت و مهارت، افرادی خاص و قابل به نزدیک شدن به زیبایی‌های ویژه‌ای پرداخته‌اند که تجلی قدرت و شگفتی را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: حوا از پهلوی آدم به‌وجود آمده و او ماده اولیه‌ای بوده که نسل‌های بعدی انسان‌ها از آن شکل گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: این جمله به توصیف فردی می‌پردازد که دارای مقام و جایگاه بلندی در جهان است. او همچون شخصی برجسته و جاویدان، که بر آسمان‌ها می‌درخشد، وجودی معتبر و ثابت قدم دارد. در واقع، این فرد به گونه‌ای است که نشانه‌هایی از جاودانگی و ثبات در زندگی دنیا را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: چهرهٔ جهان، مانند نقابی است که از طوفان محافظت می‌کند و به نوعی نجاتی شبیه به استغاثهٔ نوح از آتش تنور را طلب می‌کند.

هوش مصنوعی: از قوم هود، عده‌ای از آن‌ها به زمین رفتند و گروهی دیگر با داس نسیم به درو مشغول بودند.

هوش مصنوعی: هر سنگ سختی می‌تواند بیاندازد و توانایی دارد که خواسته‌های بندگان خالص و نیکوکار را برآورده کند، پس این دعا را با گوش رضا بشنوی.

هوش مصنوعی: آتش دارای حرارت و گرماست و این حرارت به خاطر خلیل (ابراهیم) تأثیر گرفته است. این حرارت که از دل آتش برمی‌خیزد، از دست خالق به وجود آمده و نتیجه‌ای است که از خلقت گرفته شده است.

هوش مصنوعی: در زمان ذبح اسماعیل، یک بشارت‌دهنده با طرز بیان خاصی حکم می‌کند که کارهای ناپسند به پایان رسیده و حقیقتی تازه آغاز می‌شود.

هوش مصنوعی: آن کسی که در شهر مردم لوط عذاب آورد، همان کسی است که سرنوشت نیکو را در هم می‌شکند و به فساد و بی‌راهی می‌کشاند.

هوش مصنوعی: لباسی که چشم را به سوی خود جذب می‌کند، به یعقوب یادآور بوی پیراهن یوسف است و فرشته‌ای که عشق را در دل دارد.

هوش مصنوعی: بطی که می‌تواند از بین نعمت‌های مختلف بهره‌مند شود، مانند الیاس و خضر، جایگاهی ویژه دارد و از مخلوقات خاکی و آبی مستثنی است.

هوش مصنوعی: کسی که به او وعده‌ای دور برای مرگ داده که باعث بقاء او می‌شود، تا نزدیک صبح پاداشی خواهد داد.

هوش مصنوعی: با صدای بزرگ فرشته، از قوم شعیب به بشریت هشدار داده می‌شود که جان‌ها مانند خوشه‌های گندم در برابر تندباد فنا از بین می‌روند.

هوش مصنوعی: خدایی که به موسی قدرت بخشید تا با چوب و عصایش معجزه کند و احکام و آموزش‌های او را به مردم برساند.

هوش مصنوعی: در آب کوچه، به خوبی نمایان می‌شود که از هر طرف، به لطف هنر و خلاقیت، دریا به شکل مشبکی در آمده است.

هوش مصنوعی: موسی، که به جمع آوری انسان‌ها از گرد راه‌ها معروف است، در دل دریا جاری شده و فرعون، که زیرکی‌اش معروف است، در پی او قرار دارد.

هوش مصنوعی: از شدت انتقام و کینه‌توزی فرعون، او در حال ناله و شیون است و در عوض، موسی با آرامش و امید به نجات، به سوی ساحل حرکتی دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به داستان حضرت یونس اشاره دارد که به دلیل نافرمانی از قومش، به درون ماهی بزرگی گرفتار شد. در واقع، او به خاطر بی‌اعتنایی به وظایفش، دچار عواقب سختی شد و به نوعی در وضعیت دشواری قرار گرفت.

هوش مصنوعی: بار دیگر با لطفی که دنیای مادی دارد، مانند کسی که به آغوش امید پناه می‌برد، از قید و بند جسم رها شده و به حالت دلخواه خود دست یافته است.

هوش مصنوعی: ثروت، سرزمین، فرزندان و نسل ایوب در برابر ناپایداری و زوال در این دنیا، مانند نوری درخشنده ظاهر می‌شوند و در عین حال، می‌توانند گواهی بر باقی ماندن و ماندگاری در عالم دیگر باشند.

هوش مصنوعی: دمای موم را به حرارت آهن برسان و از نیروی داود برای زیر فشار قرار دادن ران سلیمان استفاده کن؛ همچنین، باد صبا را برای هدایت اسب‌ها به کار ببر.

هوش مصنوعی: در زمان پیری و ناتوانی زکریا، که فرزندی نداشت و کوشش‌هایش بی‌ثمر بود، خداوند به او یحیا را عطا کرد.

هوش مصنوعی: باران سنگین بشر به مانند قطره‌ای کوچک در صدف گرانبهایی است که مریم را از گوهر عیسی گرانقدر می‌سازد.

هوش مصنوعی: با یک اشاره از انگشت، نور آفتاب بر محمد عربی، پادشاه یثرب و بطحا تابید.

هوش مصنوعی: در آسمان بلند، شکاف‌هایی از نور ماه بگشای و با صدای بلند، همه جا را پر از هیاهو و شگفتی کن.

هوش مصنوعی: آتش اگرچه سوزاننده است، با بوی دل‌انگیز موی آن محبوب، انسان را آرامش می‌دهد و از شدت سوزش آن می‌کاهد.

هوش مصنوعی: برای بیان ذکر و تسبیح خود، در دست او، زبانی گویا و گوینده‌ای وجود دارد.

هوش مصنوعی: مراقب باش که از گرگ و مار سخن نگوید، چون پیامبری که به شترها خبر می‌دهد از آن درگیری.

هوش مصنوعی: از دشت به سمت او درختان را می‌راند که او با پرده خود، آسمان و زمین را می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: محل قرار گرفتن آن درخشش زیبا در غاری است که از تاریکی‌ای که بر آن پوشیده شده، بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: در این بیت، فردی با زیرکی و تواضع، به درخواست و نیازی که دارد، می‌پردازد و به محبتی که از جانب دیگران دریافت می‌کند، اشاره دارد. او در برابر دشمنانش، از جایگاه پایین‌تری برخوردار است و به همین علت، تلاش می‌کند تا بر اساس نیاز و محبت، به راهی برود که خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: خادم او با چوبی که از اراده‌اش به دست گرفته، می‌تواند چیزی را به شمعی روشن و درخشان تبدیل کند.

هوش مصنوعی: گاهی از میان دو انگشت، نشانه‌های معجزه‌اش به آب، همراه با نعمتش، آتش فشان‌ها را رها می‌کند.

هوش مصنوعی: هر از گاهی، از خوراک کمی که در اختیار داریم، به دیگران کمک می‌کنیم؛ وفایی که با آن می‌توانیم نیاز بسیاری را برطرف کنیم.

هوش مصنوعی: این بیت به تصویر یک سایه بزرگ و فراگیر اشاره دارد که از ابرها یا سحاب‌ها به وجود آمده است. سایه‌ای که به واسطه‌ی این ابرها بر زمین می‌افتد، به وضوح نشان‌دهنده‌ی عظمت و فراوانی است. در واقع، این توصیف می‌تواند نمادی از برکت یا رحمت الهی باشد که بر زمین می‌نشیند و به همه جا می‌رسد.

هوش مصنوعی: کسی که به محبت و دلسوزی مشهور است، صدای ناله‌ام را زمانی که تکیه‌گاه دیگری پیدا کردم، شنید و از منبرش دور شد.

هوش مصنوعی: زبان خود را به لذتی که به خوراک شیرین می‌دهد مشغول کن، تا از ضرری که ممکن است به جانت برسد، دور بمانی.

هوش مصنوعی: شیر دادن از بز، خاصیت خوبی ندارد و گویا شیر را با دستانی که هنوز به صفای آن نرسیده‌اند، به دست می‌آورند. در اینجا عبارتی به کار رفته که به معنی باز کردن گره‌ها و مشکلات است.

هوش مصنوعی: کسی که درخت را از زمین بیرون می‌آورد، به خاطر معجزه او، راه را به سوی او با یک اشاره نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در این بیت به موضوع تقسیم و جدایی اشاره شده است. شخصی که در حال بازنگری وضعیت است، می‌خواهد که حکمش را دوباره بررسی کند و در این فرآیند، بخشی از آن را از بین ببرد و نیمی دیگر را باقی بگذارد. این عمل نشان‌دهنده تغییر و تحولی در اوضاع و تصمیم‌گیری است که تأکید بر قدرت انتخاب و تأثیر آن دارد.

هوش مصنوعی: به جایی که قبلاً بودی بازگرد، تا دوباره شکوه هر دو نوع وحدت را نمایان کنی.

هوش مصنوعی: به سرعتی که گذرکننده آن از هفت آسمان عبور می‌کند، برای بیان اسرار خود، شب اسرا را در نظر بگیر.

هوش مصنوعی: اثر گرما بر بستر هنوز احساس می‌شود، هنگامی که به خوابگاه برگشت، بعد از صعود به آسمان.

هوش مصنوعی: به محض اینکه چشمانش را به آب چشمه بیندازد، نگاهش می‌تواند به طور کامل مشکل بینایی را درمان کند.

هوش مصنوعی: دست قدرت‌بخش علی، در خیبر و در جنگ‌ها، یاری‌دهنده و برتر بوده است.

هوش مصنوعی: حکایت از این است که خورشید از سمت مغرب کشیده شده و باعث می‌شود تا نماز کامل او در شرایطی که در فضای قضا قرار دارد، به تأخیر بیفتد. این به نوعی به اهمیت زمان و تأثیر آن بر انجام اعمال اشاره دارد.

هوش مصنوعی: گوش فرشتگان را از زبان زمین به این واقعه آگاه کن که شب عروسی او به بهترین شکل برگزار شده است.

هوش مصنوعی: در جستجوی پاسخ حسن به پرسش برادرش، سخن کلامی به زبان راستین گفته می‌شود، حتی اگر به طور مستقیم بیان نشده باشد.

هوش مصنوعی: غزاله به عنوان نمادی از زیبایی و لطافت، به سمت معبد حرکت می‌کند تا در جستجوی آرامش و تسکین از دردها و رنج‌ها، خود را به سیدالشهدا برساند. این سفر او از دشت به مسجد، نماد پیوند میان طبیعت و معنویت است.

هوش مصنوعی: حجر الاسود، نشانه‌ای از عشق و ارتباط با خداوند است، و با یادآوری آن، امام سجاد در حال دعا و ناله است و در آن فضا، بغض و اندوهی عمیق جاری است.

هوش مصنوعی: این گوینده به باقر اشاره می‌کند و می‌گوید که مانند فردی آگاه به معنای واقعی خود، از بیماری دوگانه‌اش و اینکه چه دارویی برای درمان آن نیاز دارد، مطلع است.

هوش مصنوعی: خداوند با صداقت و راستی خود، روح تازه‌ای به موجودات می‌بخشد، چنان که ابراهیم خلیل (علیه‌السلام) حیات را به چیزهای مرده بازگرداند.

هوش مصنوعی: آب چاه به خاطر دلو که به پایین افتاده، نرسیده است. این در حالی است که کاظم به خاطر پاکی و طهارت خود، از عمق زمین بلند شده است.

هوش مصنوعی: به شیر پرده را بسپار و دشمن را از بین ببر، در پی رضایت امام علی رضا.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به شکوفایی و برکت چیزی اشاره می‌کند که از منابع و قدرت خاصی نشأت می‌گیرد. او به نخل خشک شبیه می‌کند که با آب وضوی تقی به بار نشسته و به ثمر نشسته است. این نشان از تأثیر مثبت و زنده‌کننده‌ای دارد که آب و فیض روحانی می‌تواند بر اجسام و زندگی‌ها بگذارد.

هوش مصنوعی: روح و جان شیفتگان به خوشی‌ها و لذت‌های دنیوی نمی‌رسد، هرچند که در دنیای زیبا و پر از نعمت آرمیده‌اند.

هوش مصنوعی: به وسیله ی نور و روشنایی که با دقت و ظرافت ایجاد می‌شود، از تاریکی و کوری رهایی می‌یابیم و رنگ‌های زیبا و واضحی را تجربه می‌کنیم.

هوش مصنوعی: شرافت و افتخار هزاران سال به دوران نوشیدن و مستی بخشیده شده است، که آن به خاطر غیبت بزرگ مهدی، آن ماه تابان است.

هوش مصنوعی: از نور پنهان او تا هنگامی که جهان به پایان برسد، روشنی‌اش را به چراغ موجودات دیگر بده.

هوش مصنوعی: این اشعار به نوعی به توجه خاص و پنهانی به دین اشاره دارد و بیان می‌کند که معجزات این دین به اندازه‌ای زیاد هستند که نمی‌توان آن‌ها را محدود کرد یا در چارچوب خاصی جای داد. این معجزات، از نظر کمیت و کیفیت، فراتر از محدودیت‌ها و مرزها هستند و نمی‌توان آن‌ها را در یک قفسه خاص قرار داد.

هوش مصنوعی: اگر در بحث‌ها به نتیجه نرسیم، آیا می‌توان به اندازه زیبایی کلمات و شفافیت آن‌ها به معنا دست یافت؟

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به گونه‌ای اشاره می‌کند که در این قطعه ادبی، موضوعات و مفاهیم گرانبهایی مطرح شده است که به‌طور ناگزیر و ضروری همه‌ی آنها مورد توجه قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: اگر خسته نباشی، با دل‌سوزی به من گوش کن تا من یک شعر دیگر در مورد علم و معرفت بسازم.