هوش مصنوعی: دیدن روی گل به خاطر زیبایی تو جایز نیست و بوییدن عطری همچون زلف تو در این دنیا معنایی ندارد.

هوش مصنوعی: دوست داشتن کسی که دهانش خیلی کم باز می‌شود و عشقش بسیار محدود است، اشتباه است. برای رسیدن به کمال، باید نکته‌سنج و دقیق باشیم.

هوش مصنوعی: من به یاد تو می‌گویم و در دل، اشک می‌ریزم، انگار که جام زیبای تو به من می‌خندد.

هوش مصنوعی: تو همچون شمعی در جمع دوستان هستی و لحظه‌های زندگی در کنار تو بسیار دلپذیر و خوشایند است. من نیز مانند پروانه‌ای به دور تو می‌چرخم و از حضور تو لذت می‌برم.

هوش مصنوعی: من از تو دلخور می‌شوم، ای دوست، اگر تو به من آسیب بزنی، چرا که چنین آزار دادن، روش عاشقانه‌ای نیست.

هوش مصنوعی: به جز پوشش‌دهنده و حفاظ، نام بزرگتری وجود ندارد که بهترین ویژگی‌ها را داشته باشد و عیب‌ها را بپوشاند.

هوش مصنوعی: زمانی که به خواسته‌های مولی (سرپرست) خود توجه می‌کنی، مانند بنده‌ای می‌شوی که نمی‌تواند حدود خودش را مشخص کند. در این شرایط، نه تنها از خواسته‌های او می‌گذری، بلکه همچنین آنها را می‌پسندی.

هوش مصنوعی: لباس لذت را در دشت خاک جمع نکن، زیرا که روزگار، خود زمانی برای جمع کردن و پایان دادن به این شادی‌ها خواهد داشت.

هوش مصنوعی: به دنبال عشق معشوقان نرو، ای کسی که به جان خود اهمیت می‌دهی. زیرا عاشقی کار افرادی نیست که به لذت‌جویی می‌پردازند.

هوش مصنوعی: مواظب نفس خود باش، زیرا اشتباهات و گناهان آن بیش از حد است. پرسش از خود و نفس، شبیه به پرستش بت‌هاست.

هوش مصنوعی: عارفان به شیوه‌ای زندگی کرده‌اند که تسلیم و رضا در برابر مقدرات الهی را نشان می‌دهد، اما در این مسیر، نتیجه‌ای جز زحمت و تلاش برایشان به دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: به هر چیزی که غیر از ستایش علی گفته می‌شود، توجه نکن و به آن گوش نده، چون شنیدن آن نسبت به ستایش علی بی‌معنا و بیهوده است.

هوش مصنوعی: علی مانند دست و زبان خدا است و نشان‌دهنده‌ی حقیقت الهی است. محبت و ارادت به علی، در واقع عبادت و پرستش خداوند محسوب می‌شود.