هوش مصنوعی: بیا ای پرنده‌ی خوش‌زبان من، بیا ای جان‌افزای قلب من.

هوش مصنوعی: سخنان شیرین و دلنشینی درباره گل و زیبایی آن بگو، که بوی خوش سنبل را به یاد بیاورد.

هوش مصنوعی: داستان زیبایی عشق لیلا را از زبان مجنون نقل کن و از پوچی و بی‌معنایی سخن بگو.

هوش مصنوعی: با زیبایی و شیرینی صحبت کن و از شور و هیجان کسی که در حال کندن کوه است الهام بگیر.

هوش مصنوعی: زنی در حال آوازخوانی است که مانند پرندگان شب به یاد معشوقش، که زیبایی‌اش شور و هیجان را به وجود می‌آورد، نغمه می‌سراید.

هوش مصنوعی: بگو از داستان ملاقات‌های آسمانی و بگو از دوستانی که در کنار هم لحظات خوشی را سپری می‌کنند.

هوش مصنوعی: بیایید ای نوازنده، در میهمانی واقعی نغمه‌ای بزنید که با اصول و روش‌های راستین سازگار باشد.

هوش مصنوعی: اما مراقب باش، مراقب باش از رقبای خود و افرادی که به دنبال منافع خود هستند و مردم فریب‌کار.

هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که با صدای ساز و نوا، پرده‌ها را کنار بزن و اجازه نده که افرادی که از درد و پشیمانی رنج می‌برند، در فضای عمومی شرمنده و رسوا شوند. به عبارتی، به موسیقی و شادی بپرداز و نگذار که آنها احساس ناتوانی کنند.

هوش مصنوعی: تنها افرادی که دل تپنده‌ای دارند و با عشق آشنا هستند، می‌توانند رازهای دل را درک کنند. سایرین حتی اگر گوش و زبان داشته باشند، به این رازها آگاه نخواهند بود.

هوش مصنوعی: جمع غفلت و دل‌مشغولی‌های گناه‌کاران تنها در محفل روحانیان راهی ندارد و آنان نمی‌توانند از آن لذت ببرند مگر اینکه دل‌های شیدای حقیقت در آنجا حاضر باشند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به عشق معشوق خود دل بسته است، در دنیا و آخرت شانس و سعادت خواهد داشت.

هوش مصنوعی: دل عاشق درگیر خیال شیرین است و تنها با وجود او به حرکت و شادی می‌افتد.

هوش مصنوعی: عشق لیلی فقط هر دلی را نمی‌سوزاند؛ مجنون به خاطر عشق لیلی به دیگران حسادت می‌کند و این عشق او را ناراحت می‌کند.

هوش مصنوعی: عزیزه، تا کی اینقدر به خودت مغروری؟ من از تمام محدودیت‌های وجودی رها شده‌ام.

هوش مصنوعی: سروی که آزاد است و از هر دانه‌های خارش بی‌خبر است، و بلبل که از قفس خود رها شده و آزاد زندگی می‌کند، نشان‌دهندهٔ آزادی و رهایی از محدودیت‌ها و مشکلات است.

هوش مصنوعی: در باغ دانش و آگاهی، من را مانند بلبل کن و با دستان آن گل، به من محبت و لطافت بده.

هوش مصنوعی: خواستارم که مانند خضر، مرا از این تاریکی نجات دهی و از نیکی خود، آب حیات به من بدهی تا زندگی‌ام دگرگون شود.

هوش مصنوعی: دوست دارم که به همراه خضر، که نماد دانش و آگاهی است، در مسیر حقیقت پرسم و از رازهای عمیق آن مطلع شوم.

هوش مصنوعی: در این دل من که به این حالت است، خود را بروز کن تا وجود مادی و دنیوی من نابود شود.

هوش مصنوعی: روز قیامت را برپا کن و در را به روی حال و فضای مقاومت بگشایید.

هوش مصنوعی: من مانند پروانه‌ای به دور آن شمع بلند می‌چرخم و می‌خواهم از تمام قیدها و انتظارات اجتماعی رها شوم، چه خوب باشد و چه بد.

هوش مصنوعی: بگذار که باد، زلف معشوقه‌ام را به پرواز درآورد و بر اثر این آشفتگی، بنیاد عشق ما را به هم بریزد.

هوش مصنوعی: از عطر خوش آن گل خوشبو، عقل و هوش مرا ببُر تا روز قیامت.

هوش مصنوعی: به خودت نگاه کن و ببین که چه کسی هستی، و اگر شایسته است، خودت را گرامی‌دار و به خودت احترام بگذار.

هوش مصنوعی: شکوه و سعادت من در این است که تو با لبخندت حتی غنچه‌ای از لبانت را بر لبان من بگذاری.

هوش مصنوعی: می‌خواهم کمی از لذت زندگی بنوشم تا تمام مشغله‌های دنیوی و آخرتی را فراموش کنم.

هوش مصنوعی: سعی کن ای نیازمند در پی خواسته‌هایت، که ممکن است از دست دوست، جرعه‌ای نصیبت شود.