غروی اصفهانی » دیوان کمپانی » غزلیات » شمارهٔ  ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مهر تو رسانده بماه مرا</p></div>
<div class="m2"><p>وز چه بذروۀ جاه مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>افسوس که طالع تیرۀ من</p></div>
<div class="m2"><p>بنشاند به خاک سیاه مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>جز خرقۀ فقر و فنا نبود</p></div>
<div class="m2"><p>تشریف عنایت شاه مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>عمری بدرش بردیم پناه</p></div>
<div class="m2"><p>نگرفت دمی به پناه مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>در رهگذرش چون خاک شدم</p></div>
<div class="m2"><p>بگذشت و نکرد نگاه مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>چون گرد دویدم در عقبش</p></div>
<div class="m2"><p>بگذشت و گذاشت براه مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>سوزانده مرا چندانکه نماند</p></div>
<div class="m2"><p>جز شعلۀ ناله و آه مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn8"><div class="m1"><p>من سوختۀ تو و مفتقرم</p></div>
<div class="m2"><p>دیگر مستان بگناه مرا</p></div></div>

شمارهٔ  ۸

مهر تو رسانده بماه مرا
وز چه بذروۀ جاه مرا
افسوس که طالع تیرۀ من
بنشاند به خاک سیاه مرا
جز خرقۀ فقر و فنا نبود
تشریف عنایت شاه مرا
عمری بدرش بردیم پناه
نگرفت دمی به پناه مرا
در رهگذرش چون خاک شدم
بگذشت و نکرد نگاه مرا
چون گرد دویدم در عقبش
بگذشت و گذاشت براه مرا
سوزانده مرا چندانکه نماند
جز شعلۀ ناله و آه مرا
من سوختۀ تو و مفتقرم
دیگر مستان بگناه مرا

شمارهٔ  ۶

شمارهٔ  ۷

سوزانده مرا چندانکه نماند

شمارهٔ ۷

اطلاعات