هوش مصنوعی: ای دل افسرده، رحمی بر حال من کن که طاقت و توانم را از من گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: یک تکه از زندگی خوشبختی باقی مانده بود، اما آن هم پژمرده و بی‌روح شده است.

هوش مصنوعی: دل به خاطر غم تو مثل ساغری پر از اشک و ناراحتی شده و این احساس در بهار، زمانی که طبیعت شکوفا می‌شود، بیشتر به چشم می‌آید.

هوش مصنوعی: ما به شدت بیمار عشق تو هستیم و نه اینکه تو از حال ما بپرسی، زیرا ما در غم تو به شدت رنج می‌بریم و ممکن است به زودی ناامید شویم.

هوش مصنوعی: هر کس رنجیده‌ای را بیشتر آزار نده، زیرا خودت نیز ممکن است به خاطر آزار کسی دیگر رنج بکشی.

هوش مصنوعی: رفتم تا شمار افرادی را که به عنوان خدمت‌کار دارد بشمارم، اما افسوس که به حساب من هیچ‌یک از آن‌ها هم در نظر گرفته نشده‌اند.

هوش مصنوعی: ای جانا، قدمی بردار که من، نیازمند، بر خاک در تو سر خود را گذاشته‌ام.