میلی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>رفت سوی خانه چون بنمود روی خویش را</p></div>
<div class="m2"><p>تا نماید بر غریبان راه کوی خویش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در نیابم لذتی از همزبانیهای یار</p></div>
<div class="m2"><p>بس که می یابم پریشان، گفت وگوی خویش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>آن پری از من گریزان است و من از انفعال</p></div>
<div class="m2"><p>می کنم پنهان ز مردم جست وجوی خویش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>بس که ورزیدم به او بیگانگی، نزدیک شد</p></div>
<div class="m2"><p>کآشنای خود کنم، بیگانه خوی خویش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>با وجود وصل، در دل حسرت دیدار ماند</p></div>
<div class="m2"><p>بس که یار از ناز برمی تافت روی خویش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>عالمی شد همچو میلی آهوی سر در کمند</p></div>
<div class="m2"><p>چون گشوده از هم کمند مشکبوی خویش را</p></div></div>

شمارهٔ ۱۰

رفت سوی خانه چون بنمود روی خویش را
تا نماید بر غریبان راه کوی خویش را
در نیابم لذتی از همزبانیهای یار
بس که می یابم پریشان گفت وگوی خویش را
آن پری از من گریزان است و من از انفعال
می کنم پنهان ز مردم جست وجوی خویش را
بس که ورزیدم به او بیگانگی نزدیک شد
کآشنای خود کنم بیگانه خوی خویش را
با وجود وصل در دل حسرت دیدار ماند
بس که یار از ناز برمی تافت روی خویش را
عالمی شد همچو میلی آهوی سر در کمند
چون گشوده از هم کمند مشکبوی خویش را

شمارهٔ ۸

شمارهٔ ۹

رفت سوی خانه چون بنمود روی خویش را

تا نماید بر غریبان راه کوی خویش را

در نیابم لذتی از همزبانیهای یار

بس که می یابم پریشان، گفت وگوی خویش را

آن پری از من گریزان است و من از انفعال

می کنم پنهان ز مردم جست وجوی خویش را

بس که ورزیدم به او بیگانگی، نزدیک شد

کآشنای خود کنم، بیگانه خوی خویش را

با وجود وصل، در دل حسرت دیدار ماند

بس که یار از ناز برمی تافت روی خویش را

عالمی شد همچو میلی آهوی سر در کمند

چون گشوده از هم کمند مشکبوی خویش را

شمارهٔ ۹

اطلاعات