النوبة الاولى
قوله تعالی: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان.
أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ (۱) نه باز گشادیم دل ترا و روشن کردیم؟
وَ وَضَعْنا عَنْکَ وِزْرَکَ (۲) و نه فرو نهادیم از تو گناه تو؟
الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَکَ (۳) آن بار گران که از گرانی پشت ترا سست کرد؟
وَ رَفَعْنا لَکَ ذِکْرَکَ (۴) و نه بلند برداشتیم نام تو و آوای تو؟
فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً (۵) با هر دشواری و تنگی آسانی است و فراخی.
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً (۶) بدرستی که با هر دشواری آسانی است.
فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ (۷) چون از نماز بپردازی در دعا کوش و در نیاز نمودن رنج بر.
وَ إِلی رَبِّکَ فَارْغَبْ (۸) و از خداوند خود خواه.
اطلاعات
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.