قوله تعالی: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان.

طسم (۱) تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْمُبِینِ (۲)، این طسم آیتهای نامه روشن پیداست.

لَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ تو مگر خویشتن تباه خواهی کرد و بخواهی کشت، أَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ (۳) از آنکه به نمی‌گروند.

إِنْ نَشَأْ اگر ما خواهیم، نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ فرو فرستیم بر ایشان، مِنَ السَّماءِ آیَةً از آسمان یک آیت، فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِینَ (۴)، تا همه ایشان آن را نرم شوند و گردن نهاده.

وَ ما یَأْتِیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ نیاید بایشان هیچ سخنی و یادی، مِنَ الرَّحْمنِ از خداوند رحمن نام، مُحْدَثٍ بنو فرستاده بایشان، إِلَّا کانُوا عَنْهُ مُعْرِضِینَ (۵) مگر از آن روی گردانیده می‌باشند.

فَقَدْ کَذَّبُوا اکنون که بدروغ فرا داشتند آن را فَسَیَأْتِیهِمْ آری بایشان رسد و آید، أَنْبؤُا ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ (۶) خبرهای آن افسوس که میکردند.

أَ وَ لَمْ یَرَوْا إِلَی الْأَرْضِ نمی‌نگرند در زمین؟ کَمْ أَنْبَتْنا فِیها که چند رویانیدیم در آن، مِنْ کُلِّ زَوْجٍ کَرِیمٍ (۷)، از هر نوعی آزاده‌ای، نیکو از هر گونه‌ای.

إِنَّ فِی ذلِکَ در آن، لَآیَةً نشانی است، وَ ما کانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ (۸) و بیشتر ایشان ناگرویدگانند.

وَ إِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و خداوند تو براستی که او تواناست و مهربان،.

وَ إِذْ نادی‌ رَبُّکَ مُوسی‌ یاد کن آن گه که خواند خداوند تو موسی را، أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ (۱۰). که بآن گروه ستم‌کاران شود.

قَوْمَ فِرْعَوْنَ گروه فرعون. أَ لا یَتَّقُونَ (۱۱)، بنترسند و بنپرهیزند؟

قالَ: رَبِّ موسی گفت: خداوند من، إِنِّی أَخافُ أَنْ یُکَذِّبُونِ (۱۲).

می‌ترسم که دروغ‌زن گیرند مرا.

وَ یَضِیقُ صَدْرِی، و آن گه دل من تنگ گردد، وَ لا یَنْطَلِقُ لِسانِی و زبان من بنگشاید، فَأَرْسِلْ إِلی‌ هارُونَ (۱۳). به هارون پیغام فرست تا با من بیاید.

وَ لَهُمْ عَلَیَّ ذَنْبٌ و ایشان را بمن دعوی است بگناهی، فَأَخافُ أَنْ یَقْتُلُونِ (۱۴) می‌ترسم که بکشند مرا.

قالَ کَلَّا خداوند گفت جای ترس نیست شما را، فَاذْهَبا بِآیاتِنا روید به پیغامهای ما، إِنَّا مَعَکُمْ مُسْتَمِعُونَ (۱۵) ما با شمائیم شنوا.

فاْتِیا فِرْعَوْنَ‌ آیید بر فرعون،قُولا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعالَمِینَ‌ (۱۶) گوئید ما فرستاده خداوند جهانیانیم.

أَنْ أَرْسِلْ مَعَنا بَنِی إِسْرائِیلَ (۱۷) که بنی اسرائیل را بگشای و با ما گسیل کن.

قالَ أَ لَمْ نُرَبِّکَ فِینا وَلِیداً فرعون گفت نه ما ترا پروردیم در میان خویش آن وقت که ترا زادند؟ وَ لَبِثْتَ فِینا و در میان ما می‌بودی؟ مِنْ عُمُرِکَ سِنِینَ (۱۸) از روزگار خویش سالها؟

وَ فَعَلْتَ فَعْلَتَکَ الَّتِی فَعَلْتَ و کردی کرده خویش که کردی، وَ أَنْتَ مِنَ الْکافِرِینَ (۱۹) و اکنون تو بنعمت من و نیکو داشت من از نسپاسانی.

قالَ فَعَلْتُها إِذاً وَ أَنَا مِنَ الضَّالِّینَ (۲۰). گفت کردم من آنچه میگویی و بودم از ناآگاهان.

فَفَرَرْتُ مِنْکُمْ لَمَّا خِفْتُکُمْ تا گریختم از شما آن گه که ترسیدم از شما، فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُکْماً خداوند من مرا دانش بخشید و پیغام، وَ جَعَلَنِی مِنَ الْمُرْسَلِینَ (۲۱) و مرا از پیغامبران کرد.