قوله تعالی: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ». بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان.
«طه» (۱) ای محمّد ای مرد پاک راست راه.
«ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقی» (۲) قرآن بر تو نه از برای آن فرو فرستادیم تا تو رنجور تن باشی بی‌خواب
«إِلَّا تَذْکِرَةً لِمَنْ یَخْشی» (۳) مگر در یاد دادنی آن کس را که مرا داند و از من ترسد.
«تَنْزِیلًا مِمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ» فرو فرستاده از آن کس که بیافرید زمین را، «وَ السَّماواتِ الْعُلی» (۴) و آسمانهای زبرین را.
«الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی» (۵) رحمن بر عرش مستوی شد.
«لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ» او راست هر چه در آسمانهای و زمینها، «وَ ما بَیْنَهُما» و آنچه میان هر دو، «وَ ما تَحْتَ الثَّری» (۶) و آنچه در زیر زمین.
«وَ إِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ» و اگر بلند گویی سخن، «فَإِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفی» (۷) او می‌داند نهان و آنچه نهان تر نهان.
«اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ» اوست که نیست جز او خدا، «لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنی» (۸) او راست نامهای نیکو.
«وَ هَلْ أَتاکَ حَدِیثُ مُوسی» (۹) آمد بتو سخن از موسی و قصّه او.
«إِذْ رَأی ناراً» آنکه که آتش دید. «فَقالَ لِأَهْلِهِ امْکُثُوا» زن خویش را گفت درنگ کنید. «إِنِّی آنَسْتُ ناراً» که من از دور آتشی دیدم، «لَعَلِّی آتِیکُمْ مِنْها بِقَبَسٍ» تا مگر من شما را پاره‌ای آتش آورم، «أَوْ أَجِدُ عَلَی النَّارِ هُدیً» (۱۰) یا بر روشنایی آن آتش راه یابم.
«فَلَمَّا أَتاها» چون آمد بآن آتش. «نُودِیَ یا مُوسی» (۱۱) آواز دادند او را که یا موسی.
«إِنِّی أَنَا رَبُّکَ» من خداوند توام، «فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ» نعلین از پای بیرون کن، «إِنَّکَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُویً» (۱۲) تو بوادی مقدسی،.
«وَ أَنَا اخْتَرْتُکَ» و من بگزیدم ترا، «فَاسْتَمِعْ لِما یُوحی» (۱۳) گوش میدار سخنی که با تو گفته آید و بگوش تو رسانیده آید.
«إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ» من که منم اللّه‌ام، «لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی» نیست خدا مگر من مرا پرست، «وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی» (۱۴) و نماز بپای میدار یاد کرد مرا.
«إِنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ» رستاخیز آمدنی است، «أَکادُ أُخْفِیها» کامید من که آن پنهان دارید «لِتُجْزی کُلُّ نَفْسٍ بِما تَسْعی» (۱۵) تا پاداش دهند هر تنی را بآنچه میکرد.
«فَلا یَصُدَّنَّکَ عَنْها» باز مگرداند ترا از گرویدن برستاخیز، «مَنْ لا یُؤْمِنُ بِها» آن کس که ناگرویده است بآن، «وَ اتَّبَعَ هَواهُ» و بر پی دل آورد خویشست «فَتَرْدی» (۱۶) که تباه شوی
«وَ ما تِلْکَ بِیَمِینِکَ یا مُوسی» (۱۷) و آن چه چیز است بدست راست تو ای موسی؟
«قالَ هِیَ عَصایَ» گفت آن عصای منست، «أَتَوَکَّؤُا عَلَیْها» ایستاده بر آن خسبم «وَ أَهُشُّ بِها عَلی غَنَمِی» و باین عصا برگ درخت بر گله خویش ریزم، «وَ لِیَ فِیها مَآرِبُ أُخْری» (۱۸) و مرا درین عصا کارها است و بآن نیازها.
«قالَ أَلْقِها یا مُوسی» (۱۹) اللَّه تعالی فرمود او را بیفکن «فَأَلْقاها» بیفکند آن را، «فَإِذا هِیَ حَیَّةٌ تَسْعی» (۲۰) پس چون در نگرست آن را ماری دید نهیب می‌برد، «قالَ خُذْها وَ لا تَخَفْ» گفت بگیر عصای خویش و مترس، «سَنُعِیدُها سِیرَتَهَا الْأُولی» (۲۱) باز بریم آن را بسان پیش.
«وَ اضْمُمْ یَدَکَ إِلی جَناحِکَ» دست خویش را با بر خویش آر و بازوی خویش، «تَخْرُجْ بَیْضاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ» تا بیرون آید سپید روشن بی‌پیسی، «آیَةً أُخْری» (۲۲) نشان دیگر.
«لِنُرِیَکَ مِنْ آیاتِنَا الْکُبْری» (۲۳) تا ترا نمائیم و دهیم از نشان‌های بزرگ خویش.
«اذْهَبْ إِلی فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغی» (۲۴) بفرعون شوکه او بس شوخ و بی‌راه و ناپاکست.
برگردان به زبان ساده
قوله تعالی: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ». بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان.
هوش مصنوعی: به نام خداوند بخشنده مهربان.
«طه» (۱) ای محمّد ای مرد پاک راست راه.
هوش مصنوعی: ای محمد، ای مرد پاک، ای کسی که در راه راست گام برمی‌داری.
«ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقی» (۲) قرآن بر تو نه از برای آن فرو فرستادیم تا تو رنجور تن باشی بی‌خواب
هوش مصنوعی: قرآن را به تو نازل نکردیم تا تو دچار سختی و بی‌قراری شوی.
«إِلَّا تَذْکِرَةً لِمَنْ یَخْشی» (۳) مگر در یاد دادنی آن کس را که مرا داند و از من ترسد.
هوش مصنوعی: تنها یادآوری برای کسی است که از خدا می‌ترسد و به او توجه دارد.
«تَنْزِیلًا مِمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ» فرو فرستاده از آن کس که بیافرید زمین را، «وَ السَّماواتِ الْعُلی» (۴) و آسمانهای زبرین را.
هوش مصنوعی: این آیات به نزول پیام الهی اشاره دارند که توسط خالق زمین و آسمانهای بالا فرستاده شده است.
«الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی» (۵) رحمن بر عرش مستوی شد.
هوش مصنوعی: خدای رحمان بر عرش نشسته یا مستقر گشته است.
«لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ» او راست هر چه در آسمانهای و زمینها، «وَ ما بَیْنَهُما» و آنچه میان هر دو، «وَ ما تَحْتَ الثَّری» (۶) و آنچه در زیر زمین.
هوش مصنوعی: او مالک تمامی چیزهایی است که در آسمان‌ها و زمین وجود دارد، همچنین آنچه میان این دو و هر آنچه در زیر زمین است.
«وَ إِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ» و اگر بلند گویی سخن، «فَإِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفی» (۷) او می‌داند نهان و آنچه نهان تر نهان.
هوش مصنوعی: اگر بلند سخن بگویی، او می‌داند آنچه را که در دل داری و حتی آنچه از آن هم پنهان‌تر است.
«اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ» اوست که نیست جز او خدا، «لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنی» (۸) او راست نامهای نیکو.
هوش مصنوعی: خداوندی که غیر از او هیچ خدایی وجود ندارد و او دارای نامهای زیبا و نیکو است.
«وَ هَلْ أَتاکَ حَدِیثُ مُوسی» (۹) آمد بتو سخن از موسی و قصّه او.
هوش مصنوعی: آیا خبری از موسی به تو رسیده است؟
«إِذْ رَأی ناراً» آنکه که آتش دید. «فَقالَ لِأَهْلِهِ امْکُثُوا» زن خویش را گفت درنگ کنید. «إِنِّی آنَسْتُ ناراً» که من از دور آتشی دیدم، «لَعَلِّی آتِیکُمْ مِنْها بِقَبَسٍ» تا مگر من شما را پاره‌ای آتش آورم، «أَوْ أَجِدُ عَلَی النَّارِ هُدیً» (۱۰) یا بر روشنایی آن آتش راه یابم.
هوش مصنوعی: او در دور آتش را دید و به خانواده‌اش گفت که صبر کنند. او گفت من از دور آتشی دیدم و شاید بتوانم کمی آتش برای شما بیاورم یا بر اساس روشنی آن آتش راهی پیدا کنم.
«فَلَمَّا أَتاها» چون آمد بآن آتش. «نُودِیَ یا مُوسی» (۱۱) آواز دادند او را که یا موسی.
هوش مصنوعی: وقتی به آتش نزدیک شد، صدایی به او رسید که می‌گفت: ای موسی.
«إِنِّی أَنَا رَبُّکَ» من خداوند توام، «فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ» نعلین از پای بیرون کن، «إِنَّکَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُویً» (۱۲) تو بوادی مقدسی،.
هوش مصنوعی: «من پروردگار تو هستم، پس کفش‌های خود را درآور، چرا که تو در دره‌ای مقدس هستی.»
«وَ أَنَا اخْتَرْتُکَ» و من بگزیدم ترا، «فَاسْتَمِعْ لِما یُوحی» (۱۳) گوش میدار سخنی که با تو گفته آید و بگوش تو رسانیده آید.
هوش مصنوعی: «و من تو را انتخاب کردم، پس به سخنی که به تو گفته می‌شود گوش کن و آنچه به تو منتقل می‌شود را بشنو.»
«إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ» من که منم اللّه‌ام، «لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی» نیست خدا مگر من مرا پرست، «وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی» (۱۴) و نماز بپای میدار یاد کرد مرا.
هوش مصنوعی: من هستم خدا، غیر از من خدایی نیست. پس مرا پرستش کن و نماز را برای یاد من برپادار.
«إِنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ» رستاخیز آمدنی است، «أَکادُ أُخْفِیها» کامید من که آن پنهان دارید «لِتُجْزی کُلُّ نَفْسٍ بِما تَسْعی» (۱۵) تا پاداش دهند هر تنی را بآنچه میکرد.
هوش مصنوعی: رستاخیز حتمی و آمدنی است و من تقریباً آن را پنهان می‌کنم تا هر انسانی بر اساس اعمالش جزا داده شود.
«فَلا یَصُدَّنَّکَ عَنْها» باز مگرداند ترا از گرویدن برستاخیز، «مَنْ لا یُؤْمِنُ بِها» آن کس که ناگرویده است بآن، «وَ اتَّبَعَ هَواهُ» و بر پی دل آورد خویشست «فَتَرْدی» (۱۶) که تباه شوی
هوش مصنوعی: پس تو را از ایمان به قیامت منحرف نکند آن کس که به آن ایمان ندارد و از روی هوس‌های خود پیروی می‌کند، زیرا در این صورت به خطر می‌افتی و به نابودی دچار خواهی شد.
«وَ ما تِلْکَ بِیَمِینِکَ یا مُوسی» (۱۷) و آن چه چیز است بدست راست تو ای موسی؟
هوش مصنوعی: «و آن چه چیزی در دست راست توست، ای موسی؟»
«قالَ هِیَ عَصایَ» گفت آن عصای منست، «أَتَوَکَّؤُا عَلَیْها» ایستاده بر آن خسبم «وَ أَهُشُّ بِها عَلی غَنَمِی» و باین عصا برگ درخت بر گله خویش ریزم، «وَ لِیَ فِیها مَآرِبُ أُخْری» (۱۸) و مرا درین عصا کارها است و بآن نیازها.
هوش مصنوعی: او گفت: این عصای من است، به آن تکیه می‌زنم و بر روی آن می‌ایستم و با آن برگ درختان را بر گوسفندانم می‌ریزیم. همچنین برای من در این عصا نیازهای دیگری هم وجود دارد.
«قالَ أَلْقِها یا مُوسی» (۱۹) اللَّه تعالی فرمود او را بیفکن «فَأَلْقاها» بیفکند آن را، «فَإِذا هِیَ حَیَّةٌ تَسْعی» (۲۰) پس چون در نگرست آن را ماری دید نهیب می‌برد، «قالَ خُذْها وَ لا تَخَفْ» گفت بگیر عصای خویش و مترس، «سَنُعِیدُها سِیرَتَهَا الْأُولی» (۲۱) باز بریم آن را بسان پیش.
هوش مصنوعی: خداوند به موسی گفت: «عصا را بیفکن.» موسی عصا را به زمین انداخت و ناگهان آن را به صورت یک مار بزرگ دید که در حال حرکت است. خداوند به او گفت: «عصا را بگیر و نترس، ما آن را دوباره به حالت قبلی‌اش برمی‌گردانیم.»
«وَ اضْمُمْ یَدَکَ إِلی جَناحِکَ» دست خویش را با بر خویش آر و بازوی خویش، «تَخْرُجْ بَیْضاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ» تا بیرون آید سپید روشن بی‌پیسی، «آیَةً أُخْری» (۲۲) نشان دیگر.
هوش مصنوعی: دستت را به سمت بدن خود ببر و بازویت را جمع کن تا دستت به صورت سپید و روشن بدون لکه‌ای درآید، این یک نشانه دیگر است.
«لِنُرِیَکَ مِنْ آیاتِنَا الْکُبْری» (۲۳) تا ترا نمائیم و دهیم از نشان‌های بزرگ خویش.
هوش مصنوعی: «تا تو را از نشانه‌های بزرگ خود نشان دهیم و به تو معرفی کنیم.»
«اذْهَبْ إِلی فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغی» (۲۴) بفرعون شوکه او بس شوخ و بی‌راه و ناپاکست.
هوش مصنوعی: به نزد فرعون برو که او بسیار طغیان‌گر و سرکش است.
حاشیه ها
1402/06/07 05:09
یزدانپناه عسکری
«لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ» او راست هر چه در آسمانهای و زمینها، «وَ ما بَیْنَهُما» و آنچه میان هر دو، «وَ ما تَحْتَ الثَّری» و آنچه در زیر زمین.
***
[یزدانپناه عسکری]
لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّری - طه : 6
از آن اوست مُدرکات فیضِ فیاض، خالی از پیوند و عهد و پیمان (1) در آسمان و زمین وجودی (2) و عمق و شدت آگاهی فیض انسانی. (3)
______
(1) - أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ - الأعراف : 172
(2) - وَ لکِنْ تَعْمَی الْقُلُوبُ الَّتی فِی الصُّدُور – الحج : 46
(3) - تَحْتَ الثَّری: حثث و شدت در ارض معهود، باران فیض عمق
میبدی