قوله تعالی: وَ أَوْحَیْنا إِلی‌ مُوسی‌ وَ أَخِیهِ پیغام دادیم بموسی و برادر او، أَنْ تَبَوَّءا لِقَوْمِکُما که جای بسازید قوم خویش را بِمِصْرَ بُیُوتاً بشهر مصر خانها وَ اجْعَلُوا بُیُوتَکُمْ قِبْلَةً و خانهای خویش نماز جای سازید، وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ و نماز به پای دارید وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ و مؤمنانرا بشارت ده.

وَ قالَ مُوسی‌ رَبَّنا موسی گفت خداوند ما إِنَّکَ آتَیْتَ فِرْعَوْنَ وَ مَلَأَهُ و دادی فرعون را و کسان او را زِینَةً وَ أَمْوالًا آرایش این جهانی و مالها فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا در زندگانی این جهانی رَبَّنا لِیُضِلُّوا عَنْ سَبِیلِکَ تا بی‌راه میشوند از راه تو رَبَّنا خداوند ما اطْمِسْ عَلی‌ أَمْوالِهِمْ مالهای ایشان بستر مطعومهای ایشان همه سنگین کن.

وَ اشْدُدْ عَلی‌ قُلُوبِهِمْ و دلهای ایشان سخت کن فَلا یُؤْمِنُوا تا بنگروند حَتَّی یَرَوُا الْعَذابَ الْأَلِیمَ (۸۸) تا عذاب دردنمای بینند.

قالَ قَدْ أُجِیبَتْ دَعْوَتُکُما اللَّه گفت پاسخ کرده آمد دعای شما هر دو فَاسْتَقِیما بر رسالت و دعوت خویش هم چنان راست میروید وَ لا تَتَّبِعانِّ و نگر که پی‌نبرید سَبِیلَ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ (۸۹) براه ایشان که نمی‌دانند.

وَ جاوَزْنا فرا گذرانیدیم بِبَنِی إِسْرائِیلَ الْبَحْرَ بنی اسرائیل را بدریا فَأَتْبَعَهُمْ بر پی ایشان ایستاد فِرْعَوْنُ وَ جُنُودُهُ فرعون و سپاه او بَغْیاً وَ عَدْواً با فزونی جویی و ستم کاری و اندازه در گذاری حَتَّی إِذا أَدْرَکَهُ الْغَرَقُ تا آن گه که آب بدهن وی رسید قالَ آمَنْتُ گفت بگرویدم أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا الَّذِی آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائِیلَ که نیست خدا جز ازو که گرویده‌اند باو بنو اسرائیل وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمِینَ (۹۰) و من از گردن نهادگانم اللَّه را.

آلْآنَ اکنون است وَ قَدْ عَصَیْتَ قَبْلُ و پیش از این سر می‌کشیدی وَ کُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ (۹۱) و از تباه کاران و بدکاران بودی.

فَالْیَوْمَ نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ امروز ترا با سر آب آریم با این زره لِتَکُونَ لِمَنْ خَلْفَکَ آیَةً تا پسینان را از جهانیان که پس تو آیند عبرتی باشی و نشانی و وَ إِنَّ کَثِیراً مِنَ النَّاسِ و فراوانی از مردمان عَنْ آیاتِنا لَغافِلُونَ (۹۲) از نشانهای ما غافل‌اند تا نشان ننمائیم ندانند و که نمائیم نشناسند.

وَ لَقَدْ بَوَّأْنا بَنِی إِسْرائِیلَ جای دادیم بنی اسرائیل را پس غرق فرعون مُبَوَّأَ صِدْقٍ جای بسزای نیکان براستی وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ و ایشان را روزی دادیم از روزیهای پاک فَمَا اخْتَلَفُوا دو گروه نشدند حَتَّی جاءَهُمُ الْعِلْمُ تا آن گه که بایشان علم رسید از خدای إِنَّ رَبَّکَ یَقْضِی بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ خداوند تو داوری بر دمیان ایشان روز رستاخیز فِیما کانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ (۹۳) بپاداش دادن هر گروهی را در آن جداجد رفتن که میرفتند.

فَإِنْ کُنْتَ فِی شَکٍّ اگر چنانست که در گمانی مِمَّا أَنْزَلْنا إِلَیْکَ اینچه فرو فرستادیم بتو فَسْئَلِ الَّذِینَ یَقْرَؤُنَ پرس از ایشان که میخوانند الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکَ آن نامه که پیش از تو فرو آمد لَقَدْ جاءَکَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ آنچه بتو آمد از خداوند تو راست آمد و درست آمد فَلا تَکُونَنَّ مِنَ المُمْتَرِینَ (۹۴) هان که از گمان زدگان نباشی.

وَ لا تَکُونَنَّ مِنَ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیاتِ اللَّهِ و نگر که از ایشان نباشی که سخنان خدای دروغ می‌شمارند فَتَکُونَ مِنَ الْخاسِرِینَ (۹۵) هان که از زیان کاران نباشی.

إِنَّ الَّذِینَ حَقَّتْ عَلَیْهِمْ کَلِمَتُ رَبِّکَ ایشان که براستی و درستی بر ایشان برفت سخنان خداوند تو لا یُؤْمِنُونَ (۹۶) وَ لَوْ جاءَتْهُمْ کُلُّ آیَةٍ به نخواهند گروید

و اگر بایشان آید هر معجزتی و نشانی حَتَّی یَرَوُا الْعَذابَ الْأَلِیمَ (۹۷) تا آن گه که عذاب دردنمای بینند.