شمارهٔ ۲ - دوشنبه
دوشنبه که دارد مزاج ماه ای ماه
چو ماه مجلس بفروز و جام باده بخواه
چرا نخواهم باده چرا نجویم فخر
که شادمانه ام از عز ملک شاهنشاه
ابوالملوک ملک ارسلان بن مسعود
که فخر و کبر کند زو همیشه افسر و گاه
از آن سپید و سیاهست روز و شب را رنگ
که روی ملک سپیدست و چتر شاه سیاه
همیشه تا بود اقبال و جاه و دولت و عز
فزونش بادا اقبال و عز و دولت و جاه
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دوشنبه که دارد مزاج ماه ای ماه
چو ماه مجلس بفروز و جام باده بخواه
هوش مصنوعی: دوشنبه که حال و هوای ماه را دارد، ای ماه! مانند ماهی که در مجلس میدرخشد، نورافشانی کن و خواهان جام شراب باش.
چرا نخواهم باده چرا نجویم فخر
که شادمانه ام از عز ملک شاهنشاه
هوش مصنوعی: چرا من باده ننوشم و چرا به دنبال فخر باشم، وقتی که از خوشحالی به خاطر عزت و مقام شاهنشاه شادم؟
ابوالملوک ملک ارسلان بن مسعود
که فخر و کبر کند زو همیشه افسر و گاه
هوش مصنوعی: ابوالملوک، یعنی پادشاه بزرگ، ملک ارسلان بن مسعود، همیشه با افتخار و خودبزرگبینی از تاج و تخت خود صحبت میکند و گاهی نیز بر تخت سلطنت مینشیند.
از آن سپید و سیاهست روز و شب را رنگ
که روی ملک سپیدست و چتر شاه سیاه
هوش مصنوعی: روز و شب به رنگهای مختلفی در میآیند، زیرا چهره ملک درخشان و روشن است و سایهی پادشاه تیره و سیاه است.
همیشه تا بود اقبال و جاه و دولت و عز
فزونش بادا اقبال و عز و دولت و جاه
هوش مصنوعی: همیشه دعا میکنم که خوشبختی و مقام و ثروت و عزت او فزونی پیدا کند و همیشه برکت و عزت و ثروت و مقامش برقرار باشد.