شمارهٔ ۱۱ - خور روز
روز خورست ای به دو رخ همچو خور
تافت خور از چرخ فلک باده خور
باده خور و نیز مرا باده ده
خوبی احوال زمانه نگر
عدل جهاندار ملک ارسلان
باغ ارم کرد جهان سر به سر
آنکه چو او شاه به جود و به عدل
چشم فلک نیز نبیند دگر
تا بود از تاج سر افراز ملک
باد به گیتی ملک و تاجور
اطلاعات
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
روز خورست ای به دو رخ همچو خور
تافت خور از چرخ فلک باده خور
هوش مصنوعی: در این شعر به زیبایی و درخشش روز اشاره شده است. گویی که روز مانند خورشید با چهرهای روشن و تابان میدرخشد. شاعر از ما میخواهد که از دنیای بالا (چرخ فلک) و نوشیدنیهای لذتبخش آن بهرهمند شویم و در این زیبایی غوطهور شویم.
باده خور و نیز مرا باده ده
خوبی احوال زمانه نگر
هوش مصنوعی: نوشیدنی بنوش و کمی هم به من بده، تا حال و روز دنیا را بهتر ببینم.
عدل جهاندار ملک ارسلان
باغ ارم کرد جهان سر به سر
هوش مصنوعی: حکومت عادلانه ملک ارسلان باعث شد که دنیا مانند باغ ارم زیبا و سرسبز شود.
آنکه چو او شاه به جود و به عدل
چشم فلک نیز نبیند دگر
هوش مصنوعی: کسی مانند او که با بخشندگی و انصاف خود، حتی چشم آسمان هم نمیتواند مانند او را مشاهده کند.
تا بود از تاج سر افراز ملک
باد به گیتی ملک و تاجور
هوش مصنوعی: تا زمانی که بر تاج سر پادشاه باد و قدرت در جهان حاکم باشد، پادشاه و تاج او نیز در مرتبهای بالا و افتخارآمیز باقی خواهند ماند.