گنجور

شمارهٔ ۱۲ - سپندارمذ ماه

سپندارمذماه آخر ز سال
که گشت آخرین ماه هر بدسگال
همی مژده دارد که تا چند روز
پذیرد چمن حسن و زیب و جمال
به هر مرغزاری بتازد تذرو
به هر بوستانی ببالد نهال
کشد ابر بر سایه فرش بهار
دمد مشک بر کوه باد شمال
ز سلطان گیتی ملک ارسلان
شود طالع سال فرخنده فال
جهاندار شاها تویی از ملوک
که گردون محلی و دریا نوال
چو مهر مضی تاب و بر خلق تاب
چو سرو سهی بال و در ملک بال

اطلاعات

وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

سپندارمذماه آخر ز سال
که گشت آخرین ماه هر بدسگال
هوش مصنوعی: سپندارمذماه، آخرین ماه سال است که نشان‌دهنده پایان سال و آغاز فصل جدیدی است، و این زمان به ما یادآوری می‌کند که برای هر چیز منفی و ناپسند، پایان وجود دارد.
همی مژده دارد که تا چند روز
پذیرد چمن حسن و زیب و جمال
هوش مصنوعی: خبر خوشی در راه است که چمن به دلیل زیبایی و جلوه‌گری‌اش مدت‌های محدودی را تحمل خواهد کرد.
به هر مرغزاری بتازد تذرو
به هر بوستانی ببالد نهال
هوش مصنوعی: هر پرنده‌ای در دشت‌ها پرواز می‌کند و هر نهالی در باغ‌ها رشد و شکوفایی دارد.
کشد ابر بر سایه فرش بهار
دمد مشک بر کوه باد شمال
هوش مصنوعی: ابرها بر روی فرش سبز بهار می‌بارند و بوی خوش مشک از باد شمال بر فراز کوه‌ها می‌وزد.
ز سلطان گیتی ملک ارسلان
شود طالع سال فرخنده فال
هوش مصنوعی: از سلطان دنیا، ملک ارسلان خواب خوشی می‌بیند و سال آینده برای او خوش‌یمنی و شگفتی به همراه خواهد داشت.
جهاندار شاها تویی از ملوک
که گردون محلی و دریا نوال
هوش مصنوعی: تو ای پادشاه ملوک، در حقیقت، صاحب دنیا هستی و آسمان و دریا در اختیار توست.
چو مهر مضی تاب و بر خلق تاب
چو سرو سهی بال و در ملک بال
هوش مصنوعی: مانند خورشید درخشان که به زیبایی بر دیگران می‌تابد و مانند سرو بلند و استوار که در آسمان سر به فلک کشیده است، وجود تو نیز درخشان و باعظمت است.