شمارهٔ ۱۵۵
صالح تن من ز عشق دامن بفشاند
تا مرگ قضای خویشتن بر تو براند
دل تخته درد و ناامیدی برخواند
شادی و غمم تو بودی و هر دو نماند
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
صالح تن من ز عشق دامن بفشاند
تا مرگ قضای خویشتن بر تو براند
هوش مصنوعی: تن پاک و نیکو من به خاطر عشق، به دور از هر فساد و ناپاکی، خود را از گناه دور میکند تا زمانی که مرگ سرنوشت خود را به من تقدیم کند.
دل تخته درد و ناامیدی برخواند
شادی و غمم تو بودی و هر دو نماند
هوش مصنوعی: دل پر از درد و ناامیدی است، ولی یاد شادی و غم تو در کنار هم بود. حالا هیچکدام از آنها باقی نمانده است.