مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بر عارض نو مشک همی افزاید</p></div>
<div class="m2"><p>وآن روی چو ماه تو همی آراید</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر مشک ز عارض تو زاید شاید</p></div>
<div class="m2"><p>تو آهویی و مشک ز آهو زاید</p></div></div>

دیوان مسعود سعد سلمان به تصحیح رشید یاسمی - مسعود سعد سلمان - تصویر ۲۳۲

دیوان مسعود سعد سلمان با مقدمهٔ رشید یاسمی - مسعود سعد سلمان - تصویر ۵۸۱

دیوان مسعود سعد سلمان به تصحیح رشید یاسمی تاریخ چاپ ۱۳۶۲ شمسی - مسعود سعد سلمان - تصویر ۷۶۳

دیوان اشعار مسعود سعد به تصحیح و اهتمام دکتر مهدی نوریان - ج ۲ - مسعود سعد سلمان - تصویر ۳۹۹

شمارهٔ ۱۱۱

بر عارض نو مشک همی افزاید
وآن روی چو ماه تو همی آراید
گر مشک ز عارض تو زاید شاید
تو آهویی و مشک ز آهو زاید

هوش مصنوعی: این بیت شعر به زیبایی و ویژگی‌های خاص ظاهری معشوق اشاره دارد. شاعر می‌گوید که بر عارض (صورت) معشوق، بویی خوش و دلچسب مانند مشک افزوده می‌شود و چهره‌اش چون ماه می‌درخشد. همچنین بیان شده که اگر مشک از عارض معشوق بیرون بیاید، این به خاطر زیبایی و جاذبه‌ای است که او دارد، زیرا او خود به مانند آهویی است که مشک به دنبالش می‌آید. به طور کلی، این شعر به زیبایی و جذابیت معشوق و عطر دلپذیر او اشاره دارد.

شمارهٔ ۱۰۹

شمارهٔ ۱۱۰

هوش مصنوعی: بر روی صورت زیبا و دلنشین تو، مانند گلی معطر، زیبایی و فریبندگی بیشتری افزوده می‌شود و همچون روی ماه تابناک، جذابیت را به نمایش می‌گذارد.

بر عارض نو مشک همی افزاید

وآن روی چو ماه تو همی آراید

هوش مصنوعی: اگر عطر خوشی از وجود تو برآید، ممکن است تو شبیه آهو باشی و عطر از آهو نشأت گیرد.

گر مشک ز عارض تو زاید شاید

تو آهویی و مشک ز آهو زاید

شمارهٔ ۱۱۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده