هوش مصنوعی: به او گفتم که چقدر باید صبر کنم ای معشوق؟ او پاسخ داد: تا زمانی که عمر هست. من گفتم: مرا آزار نده، او گفت:

هوش مصنوعی: عشق بدون درد و زحمت وجود ندارد. من گفتم: آیا کمی زحمت باعث نمی‌شود که این دختر زیبا، خسته و فرسوده شود؟ او پاسخ داد:

هوش مصنوعی: تنها چیزی که من از تو می‌خواهم، انتظار است. به خودم گفتم که این انتظار مرا به هلاکت می‌کشاند، اما تو پاسخ دادی:

هوش مصنوعی: این روزگار با تو به خوبی پیش نمی‌رود، از او پرسیدم که چه زمانی اوضاع بهتر خواهد شد؟ او پاسخ داد:

هوش مصنوعی: زمانی که خشم و ناراحتی شهریار از بین رفت، از او پرسیدم که چه زمانی این خشم دوباره باز می‌گردد؟ او پاسخ داد:

هوش مصنوعی: وقتی که بخت خوش به کمک تو بیاید و به آرزوهایت برسی، از من پرسیدی که بخت کی با من همراه خواهد شد و به من یاری خواهد داد؟ من در پاسخ گفتم:

هوش مصنوعی: از خداوند آمرزش بخواه و عذرخواهی کن، که این به خاطر بزرگواری پیامبر خداست.