هوش مصنوعی: در این دنیا من رنج و سختی‌هایی را متحمل می‌شوم، آیا می‌دانی که این مشکلات به خاطر چه کسی یا چه چیزی است؟

هوش مصنوعی: هر چه به دانش و فضیلت من افزوده می‌شود، به همان اندازه از مقام و دارایی‌ام کاسته می‌شود.

هوش مصنوعی: من عاشق نیستم، اما نمی‌دانم چرا رنگ رخسارم زرد است. همچنین من آهو نیستم، ولی نمی‌فهمم چرا پشت من دو خط دارد.

هوش مصنوعی: ای بدن، آرام باش و صبر پیشه کن، زیرا هر روزی که می‌گذرد، به دنبال روز آینده می‌آید.

هوش مصنوعی: به جایی نرو که تنها به خاطر طمع و امیدی که داری به آنجا رفته‌ای، بلکه به خطراتی که در آنجا وجود دارد، توجه کن.

هوش مصنوعی: خودت را به شکلی مانند دیگران در نیاور، زیرا نوآوری‌هایی که داری از اجناس قدیمی بهتر است.

هوش مصنوعی: آفتاب به خاطر محبوبیتش ارزشمند است، چون گاهی جلوه‌گر و گاهی پنهان می‌شود.

هوش مصنوعی: همه ما از نسل آدم هستیم، اما او ارزشمندتر است زیرا دانایی و فهم بیشتری دارد.

هوش مصنوعی: همه فلزات از نوع مشابهی ساخته شده‌اند و همه آنها در دل خود دارای تلخی و درد هستند.

هوش مصنوعی: نعل اسب‌ها تبدیل به چیزی می‌شود که نرم و قابل انعطاف است، در حالی که تیغ شاهان به چیزی تیز و برنده تبدیل می‌شود که نشان‌دهنده قدرت و استحکام است.

هوش مصنوعی: من به اشتباه فکر نکردم که دانایی به هر آرزو و خواسته‌ای می‌رسد.

هوش مصنوعی: هنر از برش و دقت تیغی نمایان شد که شاه به آن زیبایی و جلوه‌ای خاص بخشید.

هوش مصنوعی: کار این دنیا برعکس است؛ به همین خاطر هر چیزی که گفتم به نفع است.

هوش مصنوعی: هر کس که راست و بی‌عیب باشد، از جانب روزگار بیشتر مورد توجه و عنایت قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در هر شرایطی، درختانی که شاخه‌های راست دارند، بیشتر مورد استفاده و بهره‌برداری قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: تو همچون برگ درختی هستی که من نمی‌توانم به راحتی سخن بگویم، به صحبت‌های من توجه کن که چقدر با ارزش و بلندمرتبه‌ای.

هوش مصنوعی: زر و طلا از خاک به دست می‌آید و عود، که در قمار به کار می‌رود، از گیاهان نمی‌روید. این بیانگر آن است که منشاء واقعی و ارزشمند چیزها همیشه از زمین و خاک سرچشمه می‌گیرد و نه از گیاهان.

هوش مصنوعی: به این شگفتی دقت کن که کجا سخنان من به نکته‌ای می‌رسند و کاملاً درست هستند.

هوش مصنوعی: هرچند که من همیشه شعر می‌گویم، اما این کار به عادت من تبدیل نشده است.

هوش مصنوعی: من نه به امید دریافت مالی از کسی شعر می‌گویم و نه از کسی چیزی می‌خواهم، بلکه شعر من فقط یک بیان احساسات و افکار است.

هوش مصنوعی: زمانه نیز مثل ما ساخته شده است، پس چرا باید از آن گله کنیم؟

هوش مصنوعی: نباید از هیچ کس شکایت کنیم، زیرا آنچه بر ما می‌گذرد و ما را آزار می‌دهد، از خود ما ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: کرم پیله در حال پیچیدن به دور خود است و در این حالت احساس می‌کند که به سمت چپ و راست محصور شده و در حال محدود شدن است.

هوش مصنوعی: اگر ذره‌ای غم در دلت ایجاد شد، به آن کسی فکر کن که هیچ چیز نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: احتیاط کردن از تو چه فایده‌ای دارد، وقتی که آنچه مقدر شده از سوی خداوند به تو خواهد رسید.

هوش مصنوعی: خوشی و شادی به عمر کدام جا جا می‌شود، وقتی حقیقت این است که همه چیز زوال‌پذیر است؟

هوش مصنوعی: هر چیزی که آسان به نظر می‌رسد، ممکن است در واقع چالش‌هایی داشته باشد. همچنان که خار و خرما در کنار هم قرار دارند، این نشان‌دهنده این است که در زندگی، چیزهای زیبا و دشوار در کنار هم وجود دارند.

هوش مصنوعی: برای شناختن بزرگی و نیکی کسی، باید مانند درختی به او نگاه کرد که برگ‌هایش مملو از شکر و ستایش است.

هوش مصنوعی: خورشیدش روشنایی دارد و آبش از بزرگواری و دوستی سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: سایه‌ای وجود دارد که به اهل علم و دانش پناه می‌دهد و آنها می‌توانند در زیر آن آرامش و امنیت بیابند.

هوش مصنوعی: مهربانی کن، زیرا با مهربانی‌ات، تمام مسائل زندگی به خوبی حل می‌شود و تنها محبت است که در دنیا باقی می‌ماند.