هوش مصنوعی: در تو، ای گنبد، امید و ترس وجود دارد و همچنین نشانه‌هایی از آرامش در چهره‌ات نمایان است.

هوش مصنوعی: درختان سرسبز و شاداب، در هنگامی که بیدار می‌شوند، به دور و بر خود نگاهی می‌اندازند و به زیبایی‌های طبیعت می‌نگرند. آن‌ها مانند سنگ آسیاب، به خود می‌بالند و زیبایی و تازگی خود را می‌فروشند.

هوش مصنوعی: تو مانند الماس می‌درخشی و زیبایی تو به حدی است که فکر می‌کنم این زیبایی به خود الماس هم مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: جهان به این شکل ساخته شده که هر کسی در یک شغل خاص مشغول به کار است و مردم هم از نوع‌های مختلف به وجود آمده‌اند.

هوش مصنوعی: زمانه‌ای بد و نادرست خواهد شد و در عین حال، خوشبختی و زندگی افراد در آن دانه‌ای برای رشد و برداشت دارد.

هوش مصنوعی: ای آسمان، تا کی شرم نمی‌کشی؟ این فریب و نیرنگی که در جهان دیده می‌شود، تا کی ادامه خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: اگر مژه‌ام بر پلک‌هایم مانند پیکان باشد و اگر موی سرم بر بالای سرم به شکل نگهبان درآید،

هوش مصنوعی: من نگران نیستم، زیرا روح و جسم من از نگرانی و امید به امنیت دست یافته‌اند.

هوش مصنوعی: خواجه عبدالحمید بن احمد، شخصیتی برجسته و با افتخار از خاندان بنی عباس است.

هوش مصنوعی: کسی که نتوان او را با توصیف مقایسه کرد، زیرا وصف او فراتر از مقایسه است.

هوش مصنوعی: جهان بدون او وجود ندارد، مانند اینکه یک جام بدون نوشیدنی ناب معنایی ندارد.

هوش مصنوعی: مقام و عظمت او و فراوانی بخشش‌هایش در دنیا نه امیدی برای دیگران بر جا گذاشته و نه دلی را ناامید کرده است.

هوش مصنوعی: فکر و نظر او را آسمان به جایی می‌رساند، و تدبیر او از زمانه بالاتر می‌باشد.

هوش مصنوعی: دلی که در آن احساسات شدید و عواطف قوی وجود دارد، مانند خنجر تیز و آبداده است. این دل با طبعی چون آهن، محکم و استوار است.

هوش مصنوعی: این شخص به این نتیجه رسیده است که عقل و هوش تو نمی‌تواند معیاری برای سنجش ارزش تو باشد و همچنین هنر و مهارت تو قابل اندازه‌گیری نیست.

هوش مصنوعی: تیر خیالات و تصورات تو مانند ستاره‌ای در آسمان درخشان و برجسته است که از کمان رهایی یافته و به سمت هدفی پرتاب می‌شود.

هوش مصنوعی: تیغ اندیشه تو به هیچ چیزی تسلیم نمی‌شود، حتی اگر زمان به شدت در حال تغییر و دگرگونی باشد.

هوش مصنوعی: در شب، اجساد و ستارگان معنا پیدا می‌کنند و آسمان به دستان تو مانند برگه‌ای می‌شود که می‌توانی بر آن بنویسی.

هوش مصنوعی: روح انسان با واژه‌های تو نازک و زیبا می‌شود، و چشمانش با نگاه تو حالت شیفتگی و آرامش خاصی پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: تو به قدری زیبا و بی‌نظیری که حتی بهترین ذهن‌ها و بزرگ‌ترین دانشمندان نیز از وصف و درک آن ناتوان هستند.

هوش مصنوعی: دل تو منبع غذا و nourishment است و لباس تو از جسم و بدن تو برمی‌آید.

هوش مصنوعی: وسواس، که به نوعی اضطراب و افکار مزاحم اشاره دارد، ریشه‌اش در جنون است و این وسواس به خودی خود باعث می‌شود تا مرا به جنون بکشاند.

هوش مصنوعی: دل من به شدت مضطرب و غمگین شده و این احساس خوف و تاریکی ناشی از فقر و نیاز، بر من چیره شده است.

هوش مصنوعی: روزها مثل بلبل سراغ دلم را می‌گیرم و شب‌ها مانند خروس، پاسبی از دلگیرى و غم را دارم.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر تو زیبا و باوقار شده، و در حالی که من لباس و فرشم ساده و معمولی شده است.

هوش مصنوعی: در این روزگار، حال من مثل یک قلم زرد و ضعیف است که به سادگی در حال فروپاشی و ناپایداری به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: با این حالت و قیافه‌ام، نتوانستم کسی را از بی‌موردها تشخیص دهم.

هوش مصنوعی: شغل من از کار غواصی بیشتر و والی‌تر است، اما درآمدم کمتر از درآمد یک کناس (کسی که با شغل خاصی مانند دکان‌داری و یا فروشندگی روزگار می‌گذراند) است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در این دنیا به اندازه من مخصوص و منحصر به فرد نیست. من از همه مردم جدا و متمایز هستم.

هوش مصنوعی: تمامی نفس‌های من به ستایش تو اختصاص دارد، و به همین دلیل است که نفس‌هایم را زنده نگه می‌دارم.

هوش مصنوعی: تنها شکرگزاری توست که بر من فضیلت می‌افزاید، ای آفریدگار؛ هزار بار سپاسگزارم.

هوش مصنوعی: من بهتر می‌شنوم و بدتر می‌بینم، ولی اکنون در وضعیتی درخودم مانده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر تو شعر من را نشناسی، هر شاعری نمی‌تواند شعر من را بشناسد.

هوش مصنوعی: من به ستایش طلا نمی‌پردازم و بافته‌های پُر زرق و برق را نمی‌سازم.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی بیانگر این است که عشق و محبت می‌تواند ارزش و قیمتی فراتر از هر چیز مادی به فرد بدهد. به عبارت دیگر، عشق می‌تواند مانند طلا ارزشمند باشد، حتی اگر در ابتدا به نظر نیاید.

هوش مصنوعی: ای خداوند، تفاوت بین چیزهای ارزشمند و بی‌ارزش را مشخص کن و گوهرها را از سنگ‌ها، و پارچه‌های گران‌بها را از پارچه‌های ساده جدا کن.

هوش مصنوعی: شاعر می‌گوید که کسی را که در ستایشش تعادل و انصاف رعایت می‌کند، باید به درستی شناخت و باید بنده خود را براساس حق و عدالت بشناسیم.

هوش مصنوعی: متنبی به خوبی می‌گوید که افراد باهوش و زیرک، از افزایش فعالیت و تلاش، به درستی خصلت‌های خوب و شایسته را درک می‌کنند.

هوش مصنوعی: این شعری که من فرستادم، تمام وجود و احساساتم را به دوست تقدیم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: عطار از او بویی گرفته و به خاطر آن، شکل و شخصیتش را از او اقتباس کرده است. کلبه‌ی او به نام نخاس شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: ماه هر ماه به دل می‌آید و در حالی که به شکل سپری نقره‌ای درخشش دارد، همچون داسی طلایی نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: جهان به دست چرخ و گردش خود می‌چرخد و تن انسان با استفاده از پنج حس خود به حرکت و فعالیت ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: همت و تلاش تو باید مانند باد باشد که بی‌وقفه و پرتوان است، و مقام و موقعیت تو مانند کوهی مستحکم باید باشد که هیچ چیز نتواند آن را متزلزل کند.