هوش مصنوعی: ای خدا، مرا به عشق خود بگروید تا با این حال شگفت‌انگیز، دستانم را بر زمین بریزم و به همه نشان دهم.

هوش مصنوعی: در لب‌های من هیچ چیزی جز جام امید پر از زیبایی نیست، که مانند جرعه‌ای از نور خورشید درخشان است.

هوش مصنوعی: مستی که آنقدر خوشبو است که موسی (پیامبر) از آن بی‌خبر شد، نیست. این مستی تنها آن است که از دل جام به جوش می‌آید.

هوش مصنوعی: از آن نوشیدنی روح‌افزایی در جام بریز که مرا از شوق پر کند و مانند شراب لبریز شوم.

هوش مصنوعی: اگر با تو باشم و باده بنوشم، این بهترین حال است، چرا که خودت هم نقش ساقی را بازی می‌کنی.

هوش مصنوعی: از دوست می‌خواهم که دیگر دوستان چه خواهند بود، همچون خضر و آب حیات.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چگونه باید دل خود را به می‌گساری وادار کنم، چون تاکنون از دست ساقی، شراب را نوشیده‌ام و حالا از او دور شده‌ام.

هوش مصنوعی: من غمگین و داغدار هستم، اما با لبخند به گل‌های بی‌نشان باغ نگاه می‌کنم و همچنان نقطة امیدی چون درخشندگی الماس بر روی شبنم بر گل داغ را در خود دارم.

هوش مصنوعی: لطفاً به دل رنج‌دیده‌ای که در درد غم بغض کرده است رحم کن، زیرا چهره‌اش در اثر اندوه رنگ پریده و زرد شده است.

هوش مصنوعی: دل را از درد و غم پاره‌پاره کن، زیرا دردها و زخم‌ها را با عشق و محبت می‌توان علاج کرد.

هوش مصنوعی: با عشق و محبت، زندگی را زیبا کن و به یاد کسی که به خاطر عشق جان باخته است، احترام بگذار.

هوش مصنوعی: شهید به هیچ‌کس نیازی ندارد، او مثل شمعی در کنار دیگران نمی‌سوزد. بلکه، تو باید نور و روشنی قبر من باشی و بعد از این، این وظیفه به تو محول می‌شود.

هوش مصنوعی: شمع وجود من باید از نور تو تابش کند و این روشنایی نباید بر موسی (پیامبر) پایان یابد.

هوش مصنوعی: گفتن من حقیقت را می‌گویم بر تو چقدر دشوار است، مانند منصور که به نظر می‌رسد در وضعیت قحطی است.

هوش مصنوعی: خداوند خلافت و سرپرستی زمین را به آدم سپرد، حالا به من هم بخشی از ارث آدم را عطا کن.

هوش مصنوعی: ای خداوند، به دل من ببخش که از غم و اندوه آکنده است. حقیقتاً، خداوندی به این معناست.

هوش مصنوعی: اگرچه خطای من نشانه نارضایتی از خداست، اما گذشت از این خطا چه کمبودی از سوی خداوند به وجود می‌آورد؟

هوش مصنوعی: به عفو و بخشش خود، نیازی به شکرگزاری نیست. تو مانند دریا که آب می‌دهد، از رحمتت دست مکن، چرا که این کار بر من منتی ندارد.

هوش مصنوعی: جز محبت تو، هیچ موجودی نمی‌تواند به عظمت و زیبایی خداوند نزدیک شود، و همچنین هیچ خدایی بدون بخشش و رحمت تو کم و کاستی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: من ضعیف هستم و به خاطر غفلت و کم‌توجهی، از مشکلات و اشتباهات خود شکایت می‌کنم. این وضعیت نشان‌دهنده‌ی ناتوانی من است.

هوش مصنوعی: چرا مهربانی و لطف تو به کار من نمی‌رسد، من که چیزی ندارم، تو را معذور می‌دانم.

هوش مصنوعی: به خاطر ناامیدی و یأس خود، مرا از در قلبت طرد نکن، زیرا باید از نگاه درویش زشت باشد که در برابرش بی‌رحمی کنی.

هوش مصنوعی: من دوباره به درگاه تو بازنمی‌گردم و از تو چیزی نمی‌خواهم، چون تو خود را می‌شناسم و هر چه نیاز دارم از خود توست.

هوش مصنوعی: از رحمت پروردگار، این طبیعی است که بنده‌ها هم اشتباهاتی داشته باشند؛ اما بوی خوشی که از آن مشک به مشام می‌رسد، نشان‌دهنده درک و زیبایی‌های درونی است.

هوش مصنوعی: بخشیدن تو به من باعث شده است که خطایم به خوبی شناخته شود، همان‌طور که چراغی از تاریکی شب درخشان می‌تابد.

هوش مصنوعی: وقتی امید به تو دارم، دیگر از هراس روز قیامت نخواهم داشت، زیرا این حرف‌ها از زبان مادر من است.

هوش مصنوعی: بفرما ببینیم جان خسته چه می‌تواند انجام دهد؟ خدایا، زمین بسیار سخت و آسمان بسیار دور است.

هوش مصنوعی: اما از این بی‌رحمی و ناسپاسی سوختم و جانم در درد است، چه برسد به دیگران که خودم نیز بر خود تنگ آمدم.

هوش مصنوعی: اگر تو بخشنده نباشی، کسی دامان تو را نخواهد گرفت. اما اگر بخشش کنی، به راستی که خوب و کریم هستی.

هوش مصنوعی: گناه من به قدری کوچک است که ارزش ترسیدن ندارد و نمی‌گویم حتی ارزش بخشیدن هم ندارد.

هوش مصنوعی: بخشیدن گناه یک بنده برای تو دشوار نخواهد بود، چرا که تو بسیار عفوگری.

هوش مصنوعی: عصبانی نباش و با یک بار سرزنش، به راحتی کسی را از خود بران. چون ممکن است با این کار، آن فرد را در سختی و مشکلاتی بیندازی که شبیه به به دام افتادن یک مشت خاک است.

هوش مصنوعی: اما من تنها به یک نکته خوشحالم، و آن این است که ناامیدی از خداوند نادرست و کفر به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: گناهکار سیاه‌نامه‌ای دارد که نشان از سرپیچی اوست، اما در مقابل، زیبایی بخشش شبیه به یک لکه سیاه است.

هوش مصنوعی: به گفته‌ها و رفتار ما خیلی دقت نکنید؛ اگر چیزی برخلاف ایمان شماست، ببخشید.

هوش مصنوعی: اگر فرد مسلمانی تو را به انجام تعبیرات دینی دعوت کند، اما در درون خود به کفر و بی‌خدایی اعتقاد داشته باشد، او در واقع با این دعاها و نیایش‌ها به کفر خود اعتراف می‌کند.

هوش مصنوعی: روح تو به خوبی و بدی هدایت می‌شود، هر آنچه از تو برآید، نیکی به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر این چوب کهنه شایسته بهشت نیست، پس به فرمان کرم، دوزخ باید خانه‌اش باشد.

هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است دردی که به من می‌رسد را تحمل کنم، اما در عوض باید شکرگزار عذاب‌هایی باشم که از تو می‌چشم.

هوش مصنوعی: اگر نتوانی صبر مرا تحمل کنی، از خوشحالی جهنم هم نمی‌توانم بیرون بیایم.

هوش مصنوعی: مسیح از بی‌امیدی و دلسردی نگران نیست، پس چرا تو اینقدر ناراحتی و افسوس می‌خوری؟ با شجاعت و قدرت به جلو برو و فریاد شادی‌ات را بزن.