منوچهری پادشاه خمریه سرایان ادبیات فارسی و ایرانزمین است. اگر این غزل نبود دنیا چقدر نقصان داشت! منوچهری چقدر زیبا در این غزل ، حق باده در زبان فارسی و فرهنگ ایرانی- انسانی بجا آورده است. اگر فقط همین یک شعر را سروده بود، بس بود که او او را شاعری جاودان بدانیم.

که باور می‌کند که در کشور این شاعر و سرزمین این فرهنگ، باده حرام و نوشیدن آن‌گناه است. تراژدی و کمدی تاریخ.