هوش مصنوعی: ای پسران، شراب بدهید! بر روی گل، مانند بوی ملایم و خوشبو، زیبایی همچون گل، خودرویی معطر و جذاب شبیه به مل.

هوش مصنوعی: مل به طرف گل رفت و گل هم به سمت مل آمد. گل عطر خودش را از مل گرفت و مل رنگش را از گل به عاریت گرفت.

هوش مصنوعی: در زیر گل، خوبی و نیکویی از آن بهتر است که جام بگیری و در شب های بادی، صدای دلپذیر و شورانگیز را بشنوی.

هوش مصنوعی: هر بار که قمری آواز می‌خواند، بلبل به او می‌گوید که از گل‌های سرخ باده‌ای بیاورد.

هوش مصنوعی: بلبل آبی که از دل تنگی و مشکل بیرون آمده، مانند دسته‌ای از طنبور، درختان را در آغوش می‌گیرد.

هوش مصنوعی: زمانی که فاخته (پرنده‌ای زیبا) دلبرانه و با شکوه پرواز می‌کند، مانند صدای عرعر که به زیر بالش چیزی را محکم گرفته است. این تصویر به زیبایی و لطافت عشق و تعلق خاطر اشاره دارد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ی شادی‌بخش با صدای خنده‌دارش در حال آواز خواندن است، به گونه‌ای که هر فاخته‌ای را به چالش کشیده است.

هوش مصنوعی: در صبح زود، بوی خوشی به مشام می‌رسد که یادآور شوق و زیبایی دلخواه است؛ بویی از گل‌های خوشبو مانند سمن و سنبل.

هوش مصنوعی: زاغی که در آسابر پرواز می‌کند، همچون یک حبشی که به شاخ درختی بسته شده، در آنجا هم گل‌های سنبل و هم گل‌های عنصل به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: آن پرنده‌ی نرم و لطیف با پرنده‌ای دیگر که هم‌نوع خود است، به زبان مخصوص خود صحبت می‌کند. همان‌طور که طوطی که زبان هندی را می‌داند، ترجیح می‌دهد با هم‌زبانان خود گفتگو کند.