هوش مصنوعی: نوروز فرارسیده و جشن نوروزی به همراه شادی و کامرانی آمده است! دوباره وقت آن است که کارهای دنیا را از نو آغاز کنی و تازه‌نفس شوی.

هوش مصنوعی: لاله، به مانند چهره‌ی زیبای معشوقان، به خودی خود زیبا و شورانگیز شده است. و سنبل که در برابر لاله قرار دارد، همچون موهای بلند و مجعد، زیبایی و جذابیتی خاص دارد.

هوش مصنوعی: در هنگام شب، شاخ گل شطرنج که از جنس نقره و عقیق شده، بر روی زمین سبز شکل گرفته و آماده برای بازی شطرنج است.

هوش مصنوعی: در باغ، گل‌های لبنان به زیبایی و شکوهی شبیه به پادشاهان تزئین شده‌اند و پرندگان مانند شاعران در برابر این گل‌ها، با شکوه و زیبایی خود جلوه‌گری می‌کنند.

هوش مصنوعی: لاله‌ی راز که باز شده، در برابر برگ یاسمن، مانند دهانی است که در گوش سیمین، رازی را می‌گوید.

هوش مصنوعی: باغ مانند یک مسجد است و گل‌های بنفشه در حالتی همچون رکوع هستند؛ در حالی که فاخته به مانند مؤذنی صدا می‌زند و آواز او مانند اذان نماز است.

هوش مصنوعی: این بنفشه که به خواب رفته، مانند دشمنی برای صاحب دنیا به نظر می‌رسد. سرش را بر زانو گذاشته و چهره‌اش را به رنگ نیل (آبی تیره) آغشته کرده است.

هوش مصنوعی: خواجه احمد، آن رئیس عادل و پیروز، مانند فریدون و کیخسرو، دلیر و شجاع است که همانند رستم از بزرگی و عظمت برخوردار است.

هوش مصنوعی: به هر زمانی که تجاوز از عدل او به جایی برسد، همانند زعفرانی که در دندان‌های گراز گیر کند، به سختی و تلخی برای کسی خواهد بود.

هوش مصنوعی: تشنگی و تمایل فرد به ثروت و خواسته‌ها به خاطر بخشندگی و کرم او است. اگر حرص این‌چنانی باشد، در آن صورت حرص و آز ستودنی است و پسندیده به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: در بعضی مواقع این شخص مانند صرافان عمل می‌کند و در مواقعی دیگر مانند بزازها، اما هیچ‌کس هرگز ندیده که فردی بدون هزینه طلا را به‌دست آورد یا به‌صورت رایگان پارچه‌های با ارزش بپوشد.

هوش مصنوعی: اگر واقعاً طلا و نقره را به‌درستی درک می‌کردی، هم‌چون بازرگان و هنرمند با دقت در کارهایت، نه هیچ‌گونه آسیب و کمبودی را در آن‌ها می‌دیدی و نه به‌هیچ‌وجه به زشتی‌های کار دقت می‌کردی.

هوش مصنوعی: قلمی که در دست اوست، گاهی باعث عزت و گاهی سبب ذلت دشمنان می‌شود. اما دوستانش با افتخار و احترام همراه او هستند.

هوش مصنوعی: او مانند عنکبوت که تار خود را از دهانش بیرون می‌کشد، تارهایی زیبا و خوشبو را از کام خود بیرون می‌آورد.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و کم‌نظیری یک شخص یا چیز اشاره دارد که زیبایی آن در دنیا هیچ قابل مقایسه نیست. از آنجا که این خاصیت منحصر به فرد است، هیچ چیزی در جهان نمی‌تواند به این اندازه زیبا باشد یا با آن برابری کند. در واقع، شاعر می‌گوید که زیبایی این چیز یا شخص در حدی است که هرگز چیزی به این شکل دیده نشده است.

هوش مصنوعی: شخصیتی با قامت کوتاه دارد و در رفتارش نشانه‌هایی از اندوه و بیماری دیده می‌شود، در حالی که قدرت و استقامت او همچون کوه است.

هوش مصنوعی: در ظاهر، او خوشبو و زیباست و بوی خوشی از خودش ساطع می‌کند، اما در باطن، غم و اندوهی دارد. برای او چیزی از دنیا وجود ندارد و فقط در عمق روحش، اندوهش را می‌پروراند.

هوش مصنوعی: هر ستایشی که به جز تو انجام شود، خود به تنهایی ارزش و انسجامی ندارد و نمی‌تواند به هم پیوستگی یا سازندگی ایجاد کند.

هوش مصنوعی: با خط تو، خط چینیان مانند خطی است که بر روی آب نوشته شده باشد. همچنین، با شمشیر تو، نوشته‌های شیران مانند خروسی است که به سرعت ناپدید می‌شود.

هوش مصنوعی: برای حفظ و ادامه‌ی سلطنت، باید بر روی آن ایستاد و از آن دفاع کرد. همچنین برای ماندگاری و تثبیت کشور، باید به اصول و مبانی آن پایبند بود و به خود ببالیم.

هوش مصنوعی: این متن به توصیف ارزش‌های گرانبهایی می‌پردازد که باید به وضوح و با دقت دریافت و استفاده شوند. در اینجا به اهمیت به دست آوردن علم و تجربه، لزوم شنیدن داستان‌ها و نکته‌های آموزنده، و همچنین تدبیر و برنامه‌ریزی در زندگی اشاره شده است. این پیام تأکید بر استفاده از دانایی و هنر در تعاملات روزمره و مواجهه با چالش‌ها دارد.

هوش مصنوعی: این شعر به وصف زیبایی‌های معشوق می‌پردازد. شاعر به ویژگی‌های ظاهری او اشاره می‌کند، مانند چهره زیبا، زلف‌های خوش حالت، و خال و خط بر روی صورت. همچنین به تأثیر این زیبایی‌ها بر دل و جان انسان اشاره دارد و می‌گوید که این زیبایی‌ها می‌تواند دل‌ها را به آتش بکشد و جان‌ها را مسحور کند. در نهایت، شاعر به عظمت و بالندگی معشوق نیز اشاره کرده است.

هوش مصنوعی: به جز دور گل نچرخ و به جز راه محبت گام نزن. به جز با نغمه‌ای خوش کلام نگو و در عشق جز با شراب دیوانه‌کننده همبازی نشو.