پریر به چه معنی است ؟
کلا مصرع اول رو میشه توضیح بدید ؟

گرامی شهرام
در آتش دل پریر بودم بنهفت
دی باد صبا خوش سخنی با من گفت
می گوید؛ پریروز در نهانخانه ی دل آتشی داشتم
دیروز نسیم صبحگاهی با من سخنی دلنشین گفت

در مصرع اول بنهفت باید به این صورت نوشته شود: به نهفت یعنی پنهانی
جالب است که در این رباعی از چهار عنصر آتش، باد، آب و خاک نام برده است. همچنین چهار زمان پریروز و دیروز و امروز و فردا.

در آتش دل پریر بودم بنهفت! یعنی نهفته بودم افتاده بودم