هوش مصنوعی: در چهل صبح زود، من هیچ تخم گلی را ندیدم مگر آنکه خودم آن را در گل‌های خودم کاشتم.

هوش مصنوعی: چه شب زیبایی بود که ماه از آسمان پایین آمد و در منزل ما به آرامی نشسته بود.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حالتی از گم‌گشتگی و افول می‌پردازد. شاعر اشاره دارد به این که آیا این موقعیت ناشی از قضا و قدر است یا به دلیل رخدادهای مختلفی که در اطراف او در حال وقوع است؟ او در اینجا، از چاه بابل به عنوان نمادی از عمق مشکلات و چالش‌هایی که با آن روبرو هستند یاد می‌کند و به طرز تلخی از شرایطی سخن می‌گوید که در آن گرفتار شده‌اند.

هوش مصنوعی: هر لحظه، امواج فراوانی از شور و هیجان دریا به سوی ساحل ما می‌آید.

هوش مصنوعی: دل انسان قابلیت پذیرش هزاران احساس و تصویر را در یک لحظه دارد. این نشان‌دهنده‌ی توانایی بالای قلب در جذب و تجربه‌ی عواطف و تأثیرات مختلف است.

هوش مصنوعی: هر بار که او گره‌ای از موهایش باز کند، صد مشکل ما حل خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر آرزویی از ما دارید که مورد قبول باشد، بیایید از عشق و محبت الهی بهره‌مند شوید که ما آن را می‌پذیریم.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به کمال برسی، باید مثل کسی که در غرب به جهان نگاه می‌کند، توجه خود را از ظاهر کائنات معطوف به حقیقت و کمال کنید.