هوش مصنوعی: زمانه هیچ‌گاه نمی‌تواند به خوبی نشان و نام مرا بشناسد، و هیچ‌کس جز محبوبم نمی‌تواند ویژگی‌ها و ماهیت واقعی من را درک کند.

هوش مصنوعی: کسی که وجود خودش را پنهان می‌کند، هیچ‌کس غیر از خدا نمی‌داند چه دارد.

هوش مصنوعی: من که در عشق تو مثل گمشده‌ای هستم، کسی نمی‌تواند مرا پیدا کند؛ زیرا هیچ‌کس نمی‌داند که چگونه در دریاچه‌ی وجود تو غرق شده‌ام و چه زمانی می‌توانند مرا در کنار تو بیابند.

هوش مصنوعی: کسی که نور است، مرا نمی‌شناسد و کسی که از آتش است، هم مرا نمی‌شناسد.

هوش مصنوعی: وقتی که من از این دنیا و دنیای دیگر جدا شوم، در روز قیامت هیچ‌کس نمی‌داند که چه کسانی در شمار اهل نجات خواهند بود.

هوش مصنوعی: من که در تو محو شده‌ام، کسی نمی‌تواند مرا بشناسد. فقط کسی که مست عشق تو باشد، می‌تواند حال من را درک کند، و آدم‌های هشیار هرگز نمی‌توانند این را بفهمند.

هوش مصنوعی: هر کس که به دیدن یک نفر می‌رود، نمی‌داند که غیر از آن یکی، صد هزار نفر دیگر وجود دارند که او آن‌ها را ندیده است.

هوش مصنوعی: کسی که در بند دل و جان و عقل و نفس است، نمی‌تواند بفهمد که من از این چهار نفر آزاد شده‌ام.

هوش مصنوعی: از سرزمین مغرب خبری می‌رسد که از مرز وجود برآمده است. کسی که در حصار اسارت به‌سر می‌برد، چگونه می‌تواند از سرنوشت آن دیار آگاه باشد؟